فهرست مطالب
استیل یک آلیاژ فلزی است که از آهن، کروم، سیلیکون، کربن، نیتروژن و منگنز تشکیل شده است. این در درجه اول به دلیل مقاومت در برابر تیرگی و مقاومت در برابر خوردگی عالی شناخته شده است که یک ملاحظات کلیدی برای کاربردهای خاص است. برای اینکه آلیاژ مذکور به عنوان “فولاد ضد زنگ یا استیل” شناخته شود، باید حداقل 10.5 درصد کروم و بیش از 1.2 درصد کربن داشته باشد.
بر اساس ترکیب داخلی آنها، می توانیم فولادهای ضد زنگ را به پنج دسته مختلف تقسیم کنیم:
گریدهای استیل یک عامل موثر هستند، اما به طور کلی، برای اینکه آلیاژهای فولاد ضد زنگ مغناطیسی باشند، باید شرایط زیر را برآورده کنند
آلیاژ باید حاوی آهن (Fe) باشد.
ساختار کریستالی آلیاژ فولاد ضد زنگ باید در ساختار مارتنزیتی یا فریتی قرار گیرد.
اول از همه، از آنجایی که فولادهای ضد زنگ نوعی فولاد هستند، باید در ترکیب شیمیایی خود آهن داشته باشند. این باعث می شود فولاد ضد زنگ مغناطیسی شود.
شرط دوم این است که فولاد ضد زنگ باید ساختار کریستالی آن در ساختار فریت یا مارتنزیت چیده شود. اگر فولاد ضد زنگ عمدتاً از ساختار آستنیتی تشکیل شده باشد، مغناطیسی نخواهد بود.
همانطور که اشاره کردیم، مقاومت در برابر خوردگی تأثیری بر مغناطیس ندارد. در فولادهای ضد زنگ، مقاومت در برابر خوردگی به غلظت کروم (و گاهی اوقات مولیبدن) بستگی دارد. هرچه مقدار هر کدام بیشتر باشد، مقاومت در برابر خوردگی بهتر است.
همه فولادهای ضد زنگ یکسان نیستند. در زیر ویژگی های اصلی خانواده که انواع فولاد ضد زنگ را از یکدیگر متمایز می کند آورده شده است
این پرکاربردترین خانواده استیل ها است. اکثر فولادهای زنگ نزن آستنیتی به دلیل حضور بیشتر آستنیت غیر مغناطیسی هستند. اگرچه گریدهای فولاد ضد زنگ مانند فولاد ضد زنگ 304 و فولاد ضد زنگ 316 دارای مقادیر زیادی آهن در ترکیب شیمیایی خود هستند، آستنیت آنها را نگیر یا غیر فرومغناطیسی می کند.
با عملیات حرارتی ویژه یا سخت کاری، می توانید برخی از آلیاژهای فولاد زنگ نزن آستنیتی را در این شاخه تا حدی مغناطیسی کنید، زیرا این فرآیند ساختار کریستالی زیرین را تغییر می دهد و در برخی مکان ها فریت تشکیل می دهد.
مقرون به صرفه ترین خانواده فولاد ضد زنگ. فولادهای زنگ نزن فریتی به دلیل ترکیب فریت بزرگ آلیاژ دارای خواص مغناطیسی هستند.
فریت ترکیبی از آهن و سایر عناصر است. ترکیب ساختار کریستالی فریتی با آهن، فولادهای ضد زنگ فریتی (مانند سری 400) را مغناطیسی می کند.
با این حال، برخی از انواع این فولاد ضد زنگ فریتی کشش مغناطیسی ضعیفی را نشان می دهند.
یکی از جدیدترین آلیاژهای فولاد ضد زنگ که تعادل خوبی از مقاومت در برابر خوردگی بیشتر، ساخت آسان و صرفه جویی در قیمت به دلیل عدم وجود نیکل (عنصری که برای غیر مغناطیسی کردن گریدها استفاده می شود) را ارائه می دهد.
مخلوطی از بلورهای آستنیتی و فریتی در فولاد ضد زنگ داپلکس به کشش مغناطیسی آنها کمک می کند. مقدار قابل توجهی فریت (که مغناطیسی است) نیز مهم است. شناخته شده ترین گرید دوبلکس موجود در بازار 2205 است
برای کاربردهای لبه سخت شده (برش) استفاده می شود. این ماده پس از سخت شدن، مغناطیسی می شود.
برعکس، بسیاری از فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی ذاتاً مغناطیسی هستند. این شامل گریدهای رایج مانند 410، 420 و 440 می شود. ساختار کریستالی منحصر به فرد فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی در صورت وجود آهن می تواند فرومغناطیسی باشد. از آنجایی که فولاد ضد زنگ یک نوع فولاد است، مقدار زیادی آهن در ترکیب آن وجود دارد – این دلیل اصلی مغناطیسی بودن فولاد ضد زنگ مارتنزیتی است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
