فهرست مطالب
بازرسی جوش فرآیندی است که در آن جوش ها از نظر کیفیت، استحکام، ایمنی و تعدادی از عوامل مهم دیگر بررسی می شوند. در بازرسی جوش، متخصصان آموزش دیده یک سری بررسی های تضمین کیفیت قبل، حین و بعد از فرآیند جوشکاری انجام می دهند تا اطمینان حاصل کنند که ساخت تا حد ممکن ایمن و مطمئن است. خواه از فلز، ترموپلاستیک یا مواد دیگر ساخته شده باشد، جوش ها در بسیاری از صنایع و محیط ها در سراسر جهان استفاده می شوند، و بازرسی و مراقبت مناسب برای ایمن نگه داشتن آن ضروری است.
جوشکاری یک فرآیند ساخت است که از گرمای شدید برای ذوب فلز و سایر مواد در یک اتصال استفاده می کند. در یک جوش، یک فلز پایه یا اصلی ذوب می شود و با یک ماده پرکننده در جایی که به عنوان حوضچه جوش شناخته می شود، ترکیب می شود. سپس این حوضچه خنک می شود و به قطعه دوم متصل می شود تا اتصالی ایجاد شود که به خودی خود قوی تر و محکم تر از ماده اصلی است.
جهت اطلاع از قیمت الکترود کلیک نمایید.
بازرسی جوشکاری به دلیل اهمیت بالایی که دارد در صنایع زیر استفاده می شود.
بازرسی جوش قبل، حین و بعد از فرآیند جوشکاری انجام می شود و هنگامی که به درستی انجام شود، بازرسی جوش باید تمام ناپیوستگی های جوش را قبل از خروج قطعه از مغازه یا کارخانه تشخیص دهد. قبل و در حین جوشکاری، بازرسی مناسب جوش شامل ایمن نگه داشتن کارگران و اطمینان از رعایت مقررات است.
جهت اطلاع از قیمت الکترود 6013 کلیک نمایید.
بازرسی سالانه جوش هایی که تنش بالایی را تجربه می کنند نیز یکی از جنبه های بازرسی جوش است، اگرچه چنین رویه هایی معمولاً بخشی از یک پروتکل ایمنی جداگانه و جامع هستند.
جوشکاری شغلی با تعدادی خطر ذاتی است که بازرسان جوش به کارگران کمک می کنند از آن ها اجتناب کنند. هم گرما و هم نور اشعه جوشکاری می تواند خطرناک باشد و در صورت عدم رعایت احتیاطات مناسب باعث سوختگی یا آسیب چشم شود. جوشکاران معمولاً از تجهیزات محافظ شخصی مانند ماسک، عینک، دستکش یا ژاکت نسوز استفاده می کنند تا قرار گرفتن در معرض این خطرات را به حداقل برسانند.
سایر خطرات جوشکاری شامل استنشاق گازهای خطرناک و کار در محیط های غیرعادی مانند زیر آب یا فضا های بسته است.
برای اطلاعات بیشتر درباره لوله ها می توانید به مقاله لوله مانیسمان چیست مراجعه نمایید.
همانطور که در بالا ذکر شد، تکنیک های مناسب بازرسی جوش باید در هر سه مرحله از فرآیند جوشکاری وجود داشته باشد: قبل از جوش، در حین جوش و بعد از جوش.
این نوع بازرسی جوش به هر کاری که باید قبل از شروع جوشکاری واقعی انجام شود اشاره دارد. این شامل اطمینان از رعایت تمام اقدامات ایمنی، خواندن و درک اسنادی است که کار را توضیح می دهد، جمع آوری تمام مواد مورد نیاز، و آماده کردن همه ابزارها یا منابع انرژی.
وظایف بازرسی جوش که در طول جوش انجام می شود شامل پیگیری گرمای ورودی، تمیز کردن بین پاس های جوش جداگانه، نظارت بر تکنیک جوش و موقعیت اتصال، و جستجوی سرنخ های بصری است که نشان دهنده مشکلات است.
جهت اطلاع از قیمت الکترود 7018 کلیک نمایید.
بازرسی پس از جوش پس از سرد شدن جوش و ذوب کامل جوش صورت می گیرد. وظایف شامل بررسی اندازه مناسب جوش، جستجوی ناپیوستگی یا نقص، اطمینان از مطابقت محصول با مشخصات کار و آزمایش استحکام جوش از طریق ابزارهای مختلف است.
انواع مختلفی از اتصالات در جوشکاری وجود دارد. در زیر، ما چند مورد از محبوب ترین ها را بررسی خواهیم کرد. سپس، ما به برخی از رایج ترین راه هایی که این جوش ها می‌توانند شکست بخورند، و چرایی نیاز به بازرسی در وهله اول را بررسی خواهیم کرد.
اتصال لب به لب رایج ترین نوع جوش در سازه های بزرگ و سیستم های لوله کشی است. در یک جوش لب به لب، دو تکه فلز در یک صفحه در طرف خود به هم متصل می شوند.
یک جوش سه راهی زمانی اتفاق می‌افتد که دو قطعه فلز با زاویه 90 درجه با هم ذوب می‌شوند و یک قطعه دیگر را دقیقاً در وسط قطع می‌کند. هنگامی که یک لوله به صفحه پایه جوش داده می شود، جوش های اتصال سه راهی نیز می توانند ایجاد شوند.
جهت اطلاع از قیمت روز لوله گالوانیزه کلیک نمایید.
مشابه جوش سه راهی، جوش های اتصال گوشه ای دو قطعه فلزی را با زاویه 90 درجه به هم می جوشانند. با این حال، به جای اینکه در وسط متقاطع شود و اتصالی به شکل حرف T ایجاد شود، یک جوش گوشه ای شکل L را تشکیل می دهد. این جوش ها بیشتر در ساخت جعبه ها، قاب ها، ظروف حمل و نقل و سایر کاربردها در صنعت ورق فلز استفاده می شوند.
هنگامی که لبه های دو قطعه موازی یا تقریباً موازی هستند، احتمالاً اتصال لبه بهترین گزینه است. اتصالات لبه به اندازه انواع دیگر جوش ها مانند اتصالات لب به لب قوی نیستند و معمولاً اگر انتظار می رود اتصال سطوح بالایی از تنش را تجربه کند، استفاده نمی شود. با این حال، جوش های لبه در داخل سازه ها برای پشتیبانی تکمیلی بسیار مفید هستند.
درک انواع مختلف جوش و دانستن اینکه کدام اتصال باید در کجا استفاده شود یکی از مسئولیت های اصلی بازرس جوش است. بازرسی جوش به همان اندازه که مربوط به پیشگیری و اصلاح است، و درک دقیق انواع جوش برای یک بازرسی موفق امری ضروری است.
این جوش معیوب که با نام جوش مذاب نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که کل فلز پایه جوش ذوب شود و سوراخی ایجاد شود که تمام مسیر را از طریق درز جوش داده شده می سوزد. سوختگی یک اشتباه رایج مبتدیان است و در بسیاری از محیط های حرفه ای جوش با سوختن فورا توسط سازنده یا خریدار رد می شود. اگر قطعه همچنان پذیرفته شود، باید به طور مرتب مورد بازرسی قرار گیرد، زیرا هرگونه ناپیوستگی عمده می تواند استحکام را تا حد زیادی کاهش دهد.
جوش ها در طول عمر خود در معرض انواع خوردگی هستند و بسیاری از آن اجتناب ناپذیر است. به همین دلیل، بازرسی جوش که تعیین می کند یک جوش خاص چقدر خورده می شود، حیاتی است. نیروهای محیطی، تخریب مواد، تنش بیش از حد، ناپیوستگی ریزساختار و موارد دیگر هر کدام می توانند منجر به انواع مختلف خوردگی و شکست جوش شوند.
جهت اطلاع از لیست قیمت الکترود میکا کلیک نمایید.
هنگامی که فلز پایه و فلز پرکننده نتوانند در ریشه اتصال به یکدیگر جوش بخورند، این یک شکست جوش است که به عنوان نفوذ ناقص شناخته می شود. اغلب، این جوش معیوب زمانی اتفاق می افتد که طراحی اتصال برای فرآیند جوشکاری خاصی که استفاده می شود مناسب نباشد. زاویه نادرست، باز شدن بیش از حد بزرگ یا خیلی کوچک ریشه، یا سرعت حرکت بالا نیز می تواند منجر به نفوذ ناقص شود.
هنگامی که فلز جوش به جای ذوب شدن با فلز پایه بر روی آن جریان می یابد. این شکست رایج جوش به عنوان همپوشانی نیز شناخته می شود. به طور معمول، عدم همجوشی به دلیل دماهای پایین، صفحات کثیف، یا شار نامناسب رخ می دهد.
هنگامی که تنش زیاد باعث ایجاد ترک یا شکستگی در پایه یک خط جوش می شود، این نقصی است که به نام پارگی لایه شناخته می شود. این اغلب به دلیل استرس ناخواسته، استفاده نادرست از مواد یا جهت گیری نامناسب جوش رخ می دهد. پارگی لایه اغلب در اتصالات لب به لب و انواع خاصی از جوشکاری T رخ می دهد.
هنگامی که یک محفظه جوش حاوی گاز به جای مواد جامد باشد، این یک خطای جوش است که به عنوان تخلخل شناخته می شود. این گازها می توانند از واکنش های شیمیایی در مواد جوش در حین جوشکاری یا سرد شدن به وجود آیند. گرمای بیش از حد شایع ترین علت تخلخل است.
سرباره لایه سخت شده ای از مواد غیر فلزی است که گاهی اوقات در بالای جوش باقی می ماند و در جوشکاری با مغزه شار، جوشکاری قوس فلزی محافظ و جوشکاری قوس زیر آب رایج است. هنگامی که این اکسیدهای فلزی حذف نمی شوند، می توانند به داخل جوش بلغزند و ناپیوستگی متخلخل ایجاد کنند.
بیشتر تکنیک های بازرسی جوش را می توان به دو دسته تقسیم کرد: بازرسی جوش غیر مخرب و بازرسی جوش مخرب. همانطور که از نام آن ها پیداست، بازرسی جوش غیر مخرب شامل بررسی بصری جوش یا بازرسی داخلی آن بدون شکستن هیچ قطعه ای از ساخت است. بازرسی مخرب جوش در تلاش برای تعیین انواع خاصی از اطلاعات مهم، جوش را از بین می برد.
هر دو بازرسی جوش غیر مخرب و مخرب معمولا پس از اتمام جوش انجام می شود.
برای اطلاعات بیشتر درباره الکترودها می توانید به مقاله همه دسته بندی الکترودها مراجعه نمایید.
این نوع بازرسی های جوش در تلاش برای یافتن هرگونه ناپیوستگی بدون تغییر یا تخریب قطعه تمام شده انجام می شود. آنها از نظر کاربرد، قیمت و دانش اپراتور بسیار متفاوت هستند. در برخی موارد، آنها ممکن است توسط خود جوشکار و نه یک بازرس جداگانه انجام شوند.
بازرسی های بصری ساده ترین، سریع ترین و کم هزینه ترین نوع بازرسی جوش هستند و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. در بازرسی بصری جوش، تکنسین های جوش به دنبال هر گونه ناپیوستگی قابل توجهی مانند سوختگی یا ترک خواهند بود.
جهت اطلاع از فروش لوله مانیسمان کلیک نمایید.
بازرسی های بصری نیز باید به طور منظم بر روی تمام تجهیزات و مواد انجام شود. البته معایبی برای بازرسی جوش بصری وجود دارد. بینایی انسان خطاپذیر است و بازرسی های جوش بصری نمی توانند هیچ گونه وقفه داخلی مانند تخلخل یا ضایعات سرباره را شناسایی کنند.
این نوع بازرسی جوش که به آن تست نفوذ رنگ نیز می گویند، نوعی بازرسی جوش است که برای شناسایی ترک های مویی یا میکروسکوپی روی سطح جوش طراحی شده است که ممکن است با چشم غیرمسلح نامرئی باشد.
در بازرسی جوش نافذ مایع، یک رنگ روشن یا فلورسنت در تمام سطح جوش پخش می شود و اجازه می دهد تا خشک شود. سپس به دلیل تضاد شدید رنگ با مواد جوش، عیوب کوچکی مشاهده می شود.
مانند بازرسی بصری، تشخیص ترک سطحی فقط عیوب روی سطح را شناسایی می کند و نمی تواند شکست داخلی جوش را شناسایی کند.
در این روش بازرسی، میدان مغناطیسی در اطراف جوش برقرار می شود و پروب های مغناطیسی روی سطح آن اعمال می شود. تجمع ذرات در انتهای این آهنربا ممکن است نشان دهنده انواع خاصی از ناپیوستگی های جوش باشد.
اگر هیچ ذره ای در انتهای آهنربا یا قطب ها جمع نشود، احتمالاً هیچ شکافی در جوش وجود ندارد.
بازرسی جوش ذرات مغناطیسی را می توان در شرایط خاص فقط بر روی انواع خاصی از مواد استفاده کرد، اما یکی از موثرترین و دقیق ترین انواع بازرسی جوش غیر مخرب موجود است.
بازرسی جوش رادیوگرافیک یکی از راه‌های تشخیص ناپیوستگی و عیوب جوش در خود قطعه است، نه فقط در سطح آن. در بازرسی جوش رادیوگرافی، از اشعه ایکس برای نمایش ساختار داخلی قطعه جوش بر روی یک قطعه فیلم عکاسی استفاده می شود. این فرآیند بی شباهت به نحوه جمع آوری اشعه ایکس پزشکی بر روی بدن انسان نیست.
تغییرات شکل و رنگ روی فیلم می تواند نشان دهنده انواع مختلفی از ناپیوستگی های جوش، از جمله ورود سرباره، تخلخل، و ترک باشد. درست مانند رادیوگرافی های پزشکی، خطرات بهداشتی و ایمنی در این فرآیند نیز وجود دارد و تنها متخصصان آموزش دیده باید این نوع بازرسی جوش را انجام دهند.
در آزمایش اولتراسونیک، یک فرکانس مکانیکی با توان بالا به یک قطعه جوش تابیده می شود و زمانی که این پرتو به یک ناپیوستگی در قطعه برخورد می کند، به گیرنده ای به نام مبدل منعکس می شود.
سیگنال منعکس شده را می توان به روش های مختلفی اندازه گیری کرد که می تواند برای کمک به تعیین اندازه، شکل و ماهیت شکست جوش تفسیر شود.
این روش غیر مخرب در تعیین محل دقیق ناپیوستگی های داخلی به طرز باورنکردنی موثر است، اما به دانش اپراتور و اغلب تجهیزات گران قیمت نیاز دارد.
آزمایش جوش مخرب شامل شکستن یک قطعه جوش داده شده در تلاش برای بازرسی و تجزیه و تحلیل ویژگی های مکانیکی و فیزیکی داخلی قطعه است.
جهت اطلاع از قیمت تیرآهن ۱۴ اهواز کلیک نمایید.
بازرسی جوش مخرب را می توان به دلایل مختلفی انجام داد، از جمله تجزیه و تحلیل شکست جوش، بازرسی تحقیقاتی، بازرسی نمونه برداری یا آموزش صدور گواهینامه، اگرچه مورد دوم رایج ترین است.
یک جوشکار آماتور را در نظر بگیرید که در حال کار بر روی اولین اتومبیل خود است. یک بازرسی مخرب جوش را می توان بر روی یک قطعه ضایعات فلزی که از نظر ضخامت مشابه ماشین است، انجام داد تا تکنسین بتواند تمرین خود را کامل کند و مطمئن شود که جوش نهایی ایمن، مطمئن و قوی است.
در این روش نمونه های کوچکی از محل اتصال جوش داده شده جدا شده و سپس با دقت صیقل داده می شود. سپس این قطعات در مرکز خود با یک مخلوط اسیدی ملایم حک می شوند که بسته به فلز اصلی مورد استفاده متفاوت است.
سپس نمونه اسید اچ می‌تواند تصویری بصری از ساختار داخلی جوش، از جمله شکستگی یا ترک خوردگی در همجوشی داخلی ارائه دهد. به آن بازرسی برش و اچ نیز می گویند.
این روشی برای بازرسی جوش است که به منظور کمک به تعیین کشش در واحد در سطح مقطع یک قطعه جوش داده شده، یا، به سادگی، نقطه شکست جوش های خاصی ساخته شده از فلزات مختلف است.
در بازرسی جوش کششی عرضی، یک نمونه به سمت شکست هل داده می شود. حداکثر بار مورد نیاز برای انجام این کار بر سطح مقطع تقسیم می شود. بازرسی جوش تنش عرضی یک راه عالی برای تعیین محدودیت ها و حداقل الزامات هنگام کار با انواع جدید یا مواد مختلف است.
این روش بازرسی جوش مخرب شامل خم کردن یک قطعه جوش به شعاع خمش از پیش تعیین شده است. تست خمش هدایت شده برای ارزیابی شکل پذیری و یکپارچگی ساختاری انواع خاصی از اتصالات جوش داده شده استفاده می شود.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
