در این مقاله به معرفی 4 روش جوشکاری پروفیل ها میپردازیم .جوشکاری یکی از بهترین و بادوام ترین گزینه ها برای اتصال پروفیل ها به یکدیگر میباشد؛ زیرا اتصال دائمی و محکمی را به وجود میآورد.
جوشکاری یکی از سادهترین و در عین حال مقاومترین روشها برای ایجاد اتصال بین مقاطع فولادی است که در اغلب صنایع از خودروسازی تا هوافضا و غیره کاربرد دارد. جوشکاری پروفیلهای ظریفی مانند پروفیل سبک، نیازمند تکنیکها و ملاحظات خاصی برای جلوگیری از ایجاد اعوجاج، تاب و عیوب جوش است. علاوه بر تکنیک های جوشکاری این ویژگیهای فلز پایه است که تعیین میکند کدام روش مناسبتر و کاربردیتر خواهد بود. پروفیل ها دارای انواع سبک و سنگین میباشند. که در ادامه به توضیح آن ها میپردازیم.
پروفیلهای سبک پروفیلهایی هستند که حداکثر 1.5 میلی متر ضخامت دارند و با نورد سرد تولید میشوند.
پروفیلهای سنگین پروفیلهایی هستند که ضخامتی بیش از 1.5 میلی متر دارند و به صورت نورد گرم تولید میشوند. ضخامت زیاد باعث افزایش وزن آن ها گردیده و به همین علت به آن ها پروفیل سنگین میگویند.
پروفیلهای سبک و سنگین هردو قابلیت جوشکاری بالایی دارند .
توجه : قیمت پروفیل سبک نسبت به وزن واحد بیشتر است. ولی با توجه به اینکه قیمت بر حسب وزن کالا محاسبه میشود، قیمت پروفیلهای سنگین بیشتر خواهد بود.
جوشکاری MIG، جوشکاری TIG ، جوشکاری SMAW توسط الکترود دستی از انواع جوشکاری هستند که برای پروفیل های سبک، پروفیل های نازک و دیگر مقاطع فولادی مورد استفاده قرار میگیرند.
پراستفاده و کاربردی ترین روش جوشکاری پروفیلها محسوب میگردد. این روش بیشتر برای ضخامت های 1میلیمتر استفاده میشود؛ زیرا کم بودن ضخامت در جوشکاری موجب از بین رفتن و ذوب قطعه میگردد (بعلت قوس الکتریکی بوجود آمده ) ، دقت داشته باشیم که جوشکار ماهر در این روش بسیار تاثیر گذار میباشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با الکترود ها پیشنهاد می شود به مطالعه مقاله آشنایی با الکترودهای جوشکاری بپردازید
در این روش از گاز CO2 استفاده میشودو بیشتر به صورت صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد و برای جوشکاری پروفیلها با هر ضخامت و هر سطح مقطعی با انتخاب سیم جوش سایز مناسب انجام میگیرد. جوش CO2 روشی کارآمد برای ایجاد اتصال بین قطعات پروفیل سبک است. در این نوع جوش از گاز به عنوان لایهی محافظ و یک نوع الکترود مصرفی استفاده میشود. اتصال کوتاه سیم جوش ، حرارت بالایی دارد که فلز را ذوب کرده و امکان ترکیب فلز دو قطعهی قرار گرفته کنار هم را فراهم میکند. گاز co2 به عنوان لایه محافظ مانع از زنگزدگی فولاد حین جوشکاری میشود. وقتی حرارت حاصل از جوشکاری از بین میرود، به تدریج فلز در مجاورت گاز CO2 خنک شده و این ترکیب، به طور کلی فاز جدیدی را به وجود میآورد.
جوش CO2 برای جوشکاری مقاطع فولادی با هر ضخامتی و به طور خاص برای پروفیل های مبلی بسیار کاربردی و مناسب است و اتصال بسیار مقاومی ایجاد میکند و اعوجاج حرارتی به وجود نمیآورد.
به این روش جوش الکترود تنگستن با گاز محافظ یا جوش آرگون میگویند. در این روش از گاز هلیوم و آرگون استفاده میشود. الکترود تنگستن در این روش ذوب نشده و فقط به عنوان برقرار کننده جریان الکتریکی نقش دارد. از مزایای این روش دقت و تمیزی و ظرافت بسیار زیاد جوش میباشد. این روش در جوشکاری پروفیل های سبک و سنگین از آن استفاده میشود.
۴ روش جوشکاری پروفیلهای فولادی حامیران: بهینهسازی کیفیت و کارایی
هر یک از این روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند که انتخاب مناسبترین روش بستگی به نیاز پروژه، نوع مواد، و شرایط کاری دارد. جوشکاری MIG با سرعت و سهولت خود، گزینهای مناسب برای پروژههای بزرگ است، در حالی که جوشکاری TIG دقت و کیفیت بالاتری را ارائه میدهد و برای کارهای حساستر مناسبتر است. جوشکاری الکتریکی با قوس و جوشکاری نقطهای نیز به ترتیب برای شرایط صنعتی و اتصالات سریع بسیار کارآمد هستند. اهمیت شناخت دقیق و انتخاب بهترین روش جوشکاری برای پروفیلهای فولادی حامیران بر کسی پوشیده نیست. این شناخت نه تنها به بهبود کیفیت جوشها کمک میکند، بلکه در راستای توسعه پایدار و بهینهسازی فرآیندهای صنعتی نیز تأثیر بسزایی دارد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام