علیرغم عبارت نسبتاً دراماتیک، هواگیری شوفاژ یک فرآیند ساده برای خروج هوای محبوس شده در شوفاژ است، معمولاً با استفاده از یک کلید کوچک برنجی تخلیه شوفاژ برای باز کردن دریچه تخلیه شوفاژ.
وقتی هوا در شوفاژ محبوس می شود، در واقع از گرم شدن مناسب شوفاژ جلوگیری می کند. این باعث می شود که انرژی بیشتری مصرف شود زیرا دیگ شما باید سخت تر کار کند تا خانه شما را تا دمای مطلوب گرم کند . انتشار یا هواگیری، هوای خارج از شوفاژ باعث می شود آب گرم به تمام قسمت های شوفاژ برسد و اتاق شما را به طور موثرتری گرم کند.
شایع ترین علامت محبوس شدن هوا در شوفاژ این است که در پایین شوفاژ احساس گرما کنید اما هر چه به بالای شوفاژ نزدیکتر شوید سردتر باشد.
هوا سبک تر از آب است، بنابراین اگر وارد شوفاژ شما شود، تا بالای محفظه شوفاژ بالا می رود و یک محفظه هوا ایجاد می کند. از آنجایی که شوفاژها با پر کردن آب گرم و انتشار گرما به داخل اتاق کار می کنند، یک محفظه هوای داخلی مانع از رسیدن آب گرم به بالای شوفاژ می شود. هر چه هوای بیشتری در شوفاژ محبوس شود، آب گرم کمتری در شوفاژ برای گرم کردن اتاق وجود دارد.
اگر ترموستات را روی دمای خاصی تنظیم کرده‌اید یا شیرهای شوفاژ ترموستاتیک را روی یک تنظیم خاص تنظیم کرده‌اید، دیگ و پمپ شما دائماً آب گرم را به داخل شوفاژ می‌فرستند تا دمای اتاق را تا حدی که تنظیم کرده‌اید افزایش دهند. مقدار زیادی هوای محبوس شده به شدت مانع تلاش پکیج یا دیگ شما می شود زیرا شوفاژ با ظرفیت کامل خود کار نمی کند.
محبوس شدن هوا در بالای شوفاژها قطعاً برای عملکرد کارآمد سیستم های گرمایشی شما مضر است و به چند دلیل ممکن است این اتفاق بیفتد
با گذشت زمان، لوله ها و شیرها می توانند به دلیل خوردگی یا ضعیف شدن اتصالات، نشت های کوچکی ایجاد کنند. لزوماً نباید نشتی های بزرگ باشد که شامل فوران آب در همه جا باشد، زیرا حتی یک نشتی کوچک برای ورود هوا به سیستم کافی است. اگر متوجه شدید که فشار دیگ شما مرتباً کاهش می یابد و سیستم نیاز به فشار مجدد دارد، ممکن است در سیستم خود نشتی داشته باشید که نیاز به بررسی بیشتر دارد.
اگر سطوح بازدارنده شیمیایی خود را در سیستم گرمایش مرکزی خود بالا نگه ندارید ازآنجایی که جنس این شوفاژ ها از فولادهایی همچون فولاد Mo40 یا فولاد Ck45 ممکن است باشد این اختمال می رود که اجزای داخلی سیستم شما بیشتر در معرض خوردگی و زنگ زدگی باشند. با گذشت زمان، قطعات ریز زنگ زده فلز می توانند شکسته شوند و به شکل لجن قهوه ای زنگ زده در کف شوفاژها بنشینند.
این لجن زنگ زده می تواند مقدار زیادی هیدروژن آزاد کند که تا بالای شوفاژها بالا می رود و حفره های هوا ایجاد می کند. این می تواند یک اثر دوگانه لجن داشته باشد که از گرم کردن آب داغ به پایین شوفاژ جلوگیری می کند و هیدروژن (هوا) به دام افتاده مانع گرم شدن آب داغ بالای شوفاژ می شود – که هر دو برای کارایی گرمایش شما بسیار بد هستند.
پمپ جزء سیستم گرمایش شما است که به جریان آب در اطراف شبکه لوله بین مخزن، دیگ بخار و شوفاژها کمک می کند. اگر پمپ شما بالای لوله منبع تغذیه شما باشد، ممکن است هوا در آنجا وارد سیستم شود. این یک ویژگی مشترک در املاک قدیمی است که ممکن است مخزن آب نیز در انبار باشد.
قبل از شروع، مطمئن شوید که سیستم گرمایش مرکزی شما خاموش است. این امر برای جلوگیری از خروج آب گرم هنگام تخلیه شوفاژ بسیار مهم است. همچنین به این معنی است که می توانید بدون خطر سوختن به شوفاژ تکیه دهید. اگر گرمایش شما روشن بوده است، آن را خاموش کنید و قبل از شروع 30 دقیقه صبر کنید.
در اطراف خانه خود قدم بزنید و هر شوفاژ را بررسی کنید تا ببینید آیا آنها نیاز به هواگیری دارند یا خیر. رایج ترین نشانه هوای به دام افتاده زمانی است که قسمت بالای شوفاژ خنک تر از پایین است. اگر شوفاژهایی با این مشکل پیدا کردید، احتمالاً نیاز به هواگیری دارند. به طور کلی نیازی به تخلیه شوفاژهایی که به طور یکنواخت گرم می شوند وجود ندارد، بنابراین با پرداختن به شوفاژ های خراب در زمان خود صرفه جویی کنید.
در بالای هر شوفاژ، یک دریچه کوچک به نام “دریچه هواگیری” را خواهید دید. معمولاً در کنار یا بالای شوفاژ قرار دارد و شبیه یک مهره مربع یا شش ضلعی کوچک است. کلید شما باید روی مهره قرار بگیرد. برخی از شیرهای تخلیه به شما اجازه می دهند به جای آن از پیچ گوشتی سر صاف استفاده کنید.
کلید هواگیری شوفاژ را در خلاف جهت عقربه های ساعت (سمت چپ) حدود یک چهارم دور بچرخانید. هنگامی که هوای محبوس شروع به خارج شدن می کند، باید صدای خش خش را بشنوید. برای خروج آب نیز آماده باشید، بنابراین ظرف یا حوله قدیمی خود را نزدیک دست خود نگه دارید. به آرامی سوپاپ را خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخانید تا صدای خش خش متوقف شود و آب به طور پیوسته جریان یابد. ممکن است چند ثانیه طول بکشد تا خش خش متوقف شود، یا تا یک دقیقه. بستگی به میزان هوای محبوس شده در شوفاژ دارد.
هنگامی که آب بدون هیچ گونه هوای خش خش جریان پیدا کرد، با احتیاط دریچه تخلیه را با چرخاندن آن در جهت عقربه های ساعت (راست) با کلید شوفاژ ببندید. این کار را به قدری محکم انجام دهید تا جریان آب را متوقف کنید، اما آنقدر محکم نباشید که اگر نیاز به تکرار این کار در آینده داشتید، برای باز کردن دوباره آن تلاش کنید.
پس از بستن شیر، گرمایش مرکزی خود را روشن کنید و اجازه دهید تا شوفاژ گرم شود. بررسی کنید که آیا قسمت بالای شوفاژ به اندازه پایین آن گرم است یا خیر. اگر این کار را کرد، هوای محبوس شده را با موفقیت حذف کرده اید.
اگر شوفاژهای دیگری در اطراف خانه خود دارید که در پایین احساس گرما می کنند اما در بالا خنک تر هستند، به سادگی مراحل 3 تا 6 را تکرار کنید تا همه شوفاژها به طور یکنواخت گرم شوند.
نتیجه
هواگیری شوفاژ ها راه حلی اساسی برای صرفه جویی در مصرف انرژی است که با راهکار های ارائه شده در این مقاله می توانید به آن عمل کنید .توجه داشته باشید که قبل از هواگیری رادیاتور به طور حتم دستگاه پکیج خود یا دیگ شوفاژ را خاموش نمایید تا از سوختن و آسیب دیدن هنگام تعمیر در امان باشید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
