جوشکاری یکی از فرآیندهای کلیدی در صنعت فلزکاری است که نقش حیاتی در ساخت، تعمیر و اتصال قطعات فلزی دارد. در این فرآیند، قطعات فلزی از طریق حرارت یا فشار (یا ترکیبی از هر دو) به یکدیگر متصل می‌شوند. ابزار اصلی ایجاد اتصال در جوشکاری، الکترود جوشکاری است؛ وسیله‌ای که هم هدایت‌کننده جریان الکتریکی و هم در بسیاری از فرآیندها، تأمین‌کننده فلز پرکننده است.
از منظر اقتصادی نیز، انتخاب نوع الکترود اهمیت دارد، زیرا قیمت الکترود متناسب با نوع پوشش، جنس مغزی، برند، و تکنولوژی ساخت متفاوت است. بنابراین شناخت علمی و فنی این ابزار، هم از دیدگاه کیفیت جوش و هم از منظر اقتصادی ضروری است.
بر اساس تعریف انجمن جوشکاری آمریکا (AWS – American Welding Society)، جوشکاری عبارت است از:
«اتصال فلزات یا غیر فلزات به یکدیگر از طریق اعمال حرارت یا فشار یا هر دو، با استفاده یا بدون استفاده از مواد پرکننده.»
فرآیندهای جوشکاری به دو گروه کلی تقسیم می‌شوند:
فلز پرکننده همان ماده‌ای است که فضای بین دو قطعه را پر کرده و اتصال را ایجاد می‌کند.
به‌طور خلاصه:
هر الکترودی یک فلز پرکننده است، ولی هر فلز پرکننده لزوماً الکترود نیست.
الکترودهای مورد استفاده در فرآیند SMAW از دو بخش اصلی تشکیل شده‌اند:
مغزی همان میله فلزی رساناست که جریان الکتریکی را هدایت کرده و در قوس الکتریکی ذوب می‌شود. این بخش با فلز پایه ترکیب شده و حوضچه مذاب را تشکیل می‌دهد.قطر مغزی الکترود معمولاً بین ۲ تا ۸ میلی‌متر و طول آن بین ۲۵ تا ۴۰ سانتی‌متر است.
پوشش یا همان “گل الکترود”، ترکیبی از مواد معدنی و آلی است که روی مغزی پرس و سپس خشک می‌شود.این روکش سه نقش اساسی دارد:
طبق استاندارد AWS A5.1، الکترودهای جوشکاری بر اساس نوع روکش به گروه‌های زیر تقسیم می‌شوند:
سرباره یا شلاکه (Slag) یکی از محصولات جانبی فرآیند جوشکاری با الکترود پوشش‌دار است که پس از انجماد روی جوش تشکیل می‌شود. وظایف اصلی آن عبارت‌اند از:
پس از سرد شدن، سرباره باید از سطح جوش جدا شود تا آماده عملیات بعدی یا پاس بعدی گردد.
انتخاب نوع صحیح الکترود تأثیر مستقیم بر کیفیت جوش دارد. برخی از مهم‌ترین پارامترهای انتخاب عبارت‌اند از:
به‌طور معمول، برای فولادهای کربنی از E6013، برای فولادهای آلیاژی از E7018، و برای فولاد زنگ‌نزن از E308L استفاده می‌شود.
ترکیب شیمیایی پوشش و مغزی الکترود، ساختار نهایی فلز جوش را تعیین می‌کند. خواصی مانند مقاومت کششی، چقرمگی، سختی و مقاومت به خوردگی به شدت وابسته به نوع الکترود است.
الکترودهای کم‌هیدروژن (Low Hydrogen) معمولاً باعث افزایش چقرمگی و کاهش ترک‌های سرد می‌شوند. در مقابل، الکترودهای سلولزی نفوذ بالایی دارند اما سطح زبرتری ایجاد می‌کنند.
الکترودهای قلیایی به‌دلیل جذب رطوبت، باید در دمای متناسب با نوع الکترود خشک شوند و در محفظه گرم نگهداری گردند.رطوبت زیاد باعث نفوذ هیدروژن در فلز جوش و ایجاد ترک‌های پنهان می‌شود. الکترودهای روتیلی و سلولزی حساسیت کمتری دارند، اما نگهداری در محیط خشک همچنان ضروری است.
در سال‌های اخیر، تحقیقات گسترده‌ای برای بهبود عملکرد الکترودها انجام شده است، از جمله:
نقش کلیدی الکترودهای جوشکاری در اتصال پایدار و باکیفیت فلزات
الکترود جوشکاری، قلب فرآیند جوشکاری است؛ عنصری که هم انرژی الکتریکی را منتقل می‌کند و هم ترکیب شیمیایی اتصال را تعیین می‌نماید. آشنایی با ساختار، نوع پوشش، ترکیبات فلاکس، و طبقه‌بندی الکترودها بر اساس استانداردهای AWS، شرط لازم برای دستیابی به اتصالات قوی و ایمن است.
از دیدگاه صنعتی، انتخاب صحیح نوع الکترود نه‌تنها کیفیت اتصال را تضمین می‌کند، بلکه با در نظر گرفتن قیمت الکترود و هزینه‌های مرتبط، می‌تواند صرفه‌جویی قابل‌توجهی در پروژه‌ها ایجاد نماید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
