تفاوت استیل 304 و 420
تفاوت استیل 304 و 420 در ترکیب شیمیایی
ترکیب شیمیایی هر نوع استیل تأثیر مستقیمی بر خواص و عملکرد آن دارد. در این بخش به بررسی ترکیبات شیمیایی استیل 304 و 420 پرداخته میشود. ترکیب شیمیایی استیل 304 :- کروم: 18-20٪
- نیکل: 8-10.5٪
- کربن: حداکثر 0.08٪
- منگنز: حداکثر 2٪
- سیلیسیم: حداکثر 0.75٪
- کروم: 12-14٪
- کربن: 0.15-0.4٪
- منگنز: حداکثر 1٪
- سیلیسیم: حداکثر 1٪
همانطور که مشاهده میشود، استیل 304 دارای مقدار بیشتری کروم و نیکل است، در حالی که استیل 420 دارای کربن بیشتری است که موجب افزایش سختی آن میشود. به همین دلیل استیل 304 مقاومت بیشتری در برابر خوردگی دارد، در حالی که استیل 420 سختتر است.
تفاوت استیل 304 و 420 در خواص مکانیکی
استیلهای 304 و 420 هر کدام دارای خواص مکانیکی متفاوتی هستند که آنها را برای کاربردهای خاصی مناسب میسازد. خواص مکانیکی استیل 304 :- استحکام کششی: 505 مگاپاسکال
- مقاومت تسلیم: 215 مگاپاسکال
- سختی: حدود 70 در مقیاس راکول B
- قابلیت کشش: خوب
- استحکام کششی: 586 مگاپاسکال
- مقاومت تسلیم: 275 مگاپاسکال
- سختی: تا 50 در مقیاس راکول C (پس از عملیات حرارتی)
- قابلیت کشش: متوسط
استیل 420 به دلیل میزان بالاتر کربن و قابلیت سختکاری، سختی بیشتری دارد و برای استفاده در ابزارهایی که نیاز به مقاومت به سایش دارند، مناسبتر است. از سوی دیگر، استیل 304 دارای قابلیت کشش بالا و مقاومت به خوردگی بهتری می باشد و برای کاربردهایی که به انعطافپذیری و مقاومت به خوردگی نیاز دارند، انتخاب بهتری است.
تفاوت استیل 304 و 420 در مقاومت به خوردگی
یکی از مهمترین معیارها در انتخاب نوع استیل، مقاومت به خوردگی آن است. مقاومت به خوردگی استیل 304 : استیل 304 به دلیل داشتن درصد بالایی از کروم و نیکل، مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی دارد. این استیل در محیطهای مرطوب، اسیدی و قلیایی بسیار خوب عمل میکند و به همین دلیل برای استفاده در صنایع غذایی، داروسازی و حتی صنایع دریایی مناسب است. مقاومت به خوردگی استیل 420 : استیل 420 به دلیل داشتن مقدار کمتری کروم نسبت به استیل 304، مقاومت کمتری در برابر خوردگی دارد. اما همچنان در برابر خوردگی در محیطهای مرطوب، به خصوص پس از عملیات حرارتی، تا حد زیادی مقاوم است. اما در محیطهای بسیار خورنده مانند محیطهای اسیدی، ممکن است عملکرد ضعیفتری داشته باشد.
استیل 304 به دلیل کروم و نیکل بالاتر، مقاومت بسیار بیشتری نسبت به استیل 420 در برابر خوردگی دارد. اگر محیط کاربری شما خورنده است، استیل 304 انتخاب بهتری خواهد بود.
تفاوت استیل 304 و 420 در عملیات حرارتی و سختیپذیری
عملیات حرارتی استیل 304 : استیل 304 به عنوان یک استیل آستنیتی، نمیتواند تحت عملیات حرارتی سخت شود. این نوع استیل به دلیل داشتن ساختار آستنیتی، پس از خنک شدن همچنان نرم باقی میماند و نمیتواند از طریق عملیات حرارتی سخت شود. اما این استیل میتواند به راحتی از طریق عملیات سردکاری (Cold Working) شکلپذیری و سختی مناسبی پیدا کند. عملیات حرارتی استیل 420 : استیل 420 میتواند از طریق عملیات حرارتی سخت شود. این استیل پس از عملیات حرارتی، به سختی بسیار بالایی دست پیدا میکند و همین ویژگی باعث شده که برای تولید ابزارهایی مانند تیغهها، سوزنها و ابزارهای برش انتخاب شود. اگر نیاز به سختی بالا دارید، استیل 420 با قابلیت سختکاری از طریق عملیات حرارتی انتخاب مناسبی است. اما اگر سختی چندان مهم نیست و مقاومت به خوردگی اولویت دارد، استیل 304 بهتر است.تفاوت استیل 304 و 420 در کاربردها
کاربردهای استیل 304 و مزایای استفاده از آن:- صنایع غذایی و نوشیدنی: به دلیل مقاومت بالای آن در برابر خوردگی و تأثیر نداشتن بر طعم و بوی مواد غذایی.
- صنایع شیمیایی و داروسازی: به دلیل مقاومت عالی در برابر خوردگی و عدم واکنش با مواد شیمیایی.
- لوازم خانگی: برای تولید سینکهای ظرفشویی، لوازم آشپزخانه و تجهیزات بهداشتی.
- صنایع دریایی: به دلیل مقاومت آن در برابر آب شور و شرایط دریایی.
- تیغهها و ابزار برش: به دلیل سختی بالا و مقاومت به سایش.
- ابزارهای جراحی: به دلیل سختی بالا و قابلیت ضد عفونیسازی آسان.
- قطعات صنعتی: برای تولید قطعاتی که نیاز به سختی و مقاومت به سایش دارند.
- فنرها و ابزارهای دقیق: به دلیل قابلیت عملیات حرارتی و دستیابی به سختی بالا.
استیل 304 برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت به خوردگی و انعطافپذیری دارند، انتخاب بهتری است. در مقابل، استیل 420 برای مواردی که نیاز به سختی بالا و مقاومت به سایش دارند، مناسبتر است.










