در این مقاله به بررسی عوامل مؤثر بر خوردگی ورق استیل در آب دریا می پردازیم تا بتوانیم از طریق شناخت این عوامل، از فولاد زنگ نزن در محیط های آبی بهترین استفاده را کنیم.در محیط های آبی، به ویژه آب دریا، مقاومت به خوردگی ورق های استیل اهمیت زیادی دارد. فولاد زنگ نزن (استنلس استیل)، به دلیل داشتن مقاومت بالا در برابر خوردگی، معمولاً در محیط های خورنده مثل آب دریا مورد استفاده قرار می گیرد. قیمت فولاد زنگ نزن به دلیل ویژگی های منحصربه فرد آن مانند مقاومت به زنگ زدگی و خوردگی در مقایسه با فولادهای معمولی بالاتر است.
آب دریا حاوی نمک ها و یون های مختلفی از جمله کلرید است که بر روند خوردگی ورق استیل تأثیر می گذارند. یون کلرید، به ویژه، یکی از اصلی ترین عوامل خوردگی است که باعث شکست لایهٔ اکسیدی محافظ فولاد زنگ نزن شده و منجر به شروع خوردگی می شود. به دلیل وجود این یون ها، استفاده از آلیاژهای مقاوم تر مانند استیل 316 و 316L که حاوی مولیبدن هستند، می تواند مقاومت به خوردگی را افزایش دهد.
با افزایش دما، سرعت خوردگی فولاد نیز افزایش می یابد. در آب های گرم تر، به دلیل افزایش انرژی حرارتی، حرکت یون های کلرید و سایر عوامل خورنده بیشتر شده و در نتیجه، احتمال تخریب لایهٔ محافظ استیل بیشتر است. در چنین شرایطی، انتخاب نوع آلیاژ مناسب که بتواند در دماهای بالا مقاومت بهتری نشان دهد، بسیار حیاتی است.
اکسیژن به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر خوردگی، نقش اساسی در شکل گیری و تجدید لایه اکسید کروم محافظ بر سطح فولاد زنگ نزن ایفا می کند. اگرچه اکسیژن در تشکیل این لایه مفید است، اما در غلظت های بالا می تواند باعث افزایش واکنش های خورنده شود. در مناطقی که گردش آب کمتر است و غلظت اکسیژن پایینی دارند، لایه محافظ به خوبی تشکیل نشده و این امر احتمال خوردگی را افزایش می دهد.
PH آب تأثیر زیادی بر خوردگی فولاد زنگ نزن دارد. در آب های اسیدی یا قلیایی، لایه محافظ کروم آسیب می بیند و این باعث می شود که فولاد زنگ نزن در برابر خوردگی آسیب پذیر شود. ورق های استیلی که در آب های با PH نامتعادل قرار دارند، باید با آلیاژهای مقاوم تر مانند 904L جایگزین شوند.
حضور امواج و جریان آب در دریا نیز می تواند بر خوردگی ورق استیل تأثیر بگذارد. در شرایطی که آب حرکت بیشتری دارد، میزان خوردگی و سرعت از بین رفتن لایه محافظ افزایش می یابد. از سوی دیگر، در نقاطی با جریان آرام تر، تجمع رسوبات و ذرات خورنده نیز می تواند موجب خوردگی شود.
وجود عناصر آلیاژی همچون کروم، نیکل و مولیبدن در فولاد زنگ نزن، مقاومت آن را در برابر خوردگی افزایش می دهد. نوع و درصد این عناصر مشخص می کند که فولاد زنگ نزن چه میزان تحمل خوردگی دارد. برای مثال، استیل 304 و 316 به دلیل داشتن نیکل و کروم بالا، گزینه های مناسبی برای محیط های دریایی هستند؛ اما در محیط هایی که خوردگی شدیدی دارند، ممکن است نیاز به استفاده از استیل های آستنیتی مقاوم تری باشد.
مدت زمانی که ورق استیل در تماس با آب دریاست، مستقیماً بر خوردگی آن تأثیر می گذارد. هرچه ورق استیل زمان بیشتری در معرض آب دریا قرار بگیرد، احتمال تخریب و خوردگی آن بیشتر است. به همین دلیل، استفاده از پوشش های حفاظتی می تواند به کاهش خوردگی کمک کند.
انتخاب هوشمندانه در مقابل خوردگی
استفاده از فولاد زنگ نزن با ترکیبات و نوع آلیاژ مناسب، همراه با مدیریت عوامل محیطی، نقش مؤثری در افزایش طول عمر و بهبود کارایی تجهیزات استیلی در محیط های دریایی ایفا می کند. برای دریافت خدمات مشاوره جهت انتخاب و خرید انواع فولاد می توانید با کارشناسان فولاد حامیران تماس حاصل فرمایید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
