فهرست مطالب
فولادهای آلیاژی با اعداد چهار رقمی DIN آلمان یا استاندارد سایر کشورها مانند آمریکا (AISI) مشخص می‌شوند و انواع مختلفی از فولادها را تشکیل می‌دهند که هر کدام از ترکیب مقدار معینی از آهن و سایر عناصر آلیاژی مانند کربن، سیلیسیم، کروم، مولیبدن و… بدست می آیند. اصلی ترین عنصر آلیاژی در ساخت فولاد، کربن می باشد که استحکام خوبی بسته به مقدار استفاده شده، به فولاد می دهد. فولاد MO40 یک فولاد کم آلیاژ حاوی کروم، مولیبدن و منگنز است که دارای استحکام خستگی بالا، مقاومت در برابر سایش و ضربه، چقرمگی و استحکام پیچشی می باشد. هر کدام از عناصر بکار رفته در فولاد MO40 باعث بالا بردن کارایی این فولاد شده اند که در ادامه به آن ها می پردازیم.
عناصر آلیاژی با هدف خاصی در فولاد بکار می روند و مقدار هر کدام از آنها بر این هدف تاثیر گذار خواهد بود. لازم به ذکر است که ترکیب این عناصر ممکن است بر تاثیر آنها بر یکدیگر اثر بگذارد اما این اتفاق در فولاد MO40 به ندرت انجام می شود.
مهمترین ماده تشکیل دهنده فولاد بوده و استحکام کششی، سختی و مقاومت در برابر سایش را افزایش می دهد. همچنین شکل پذیری، چقرمگی و ماشین کاری را در این فولاد کاهش می دهد.
این عنصر استحکام کششی، سختی، سختی پذیری و مقاومت در برابر سایش را افزایش می دهد.
منگنز یک اکسید زدا و گاز زدا است و با گوگرد واکنش می دهد تا قابلیت فورج را بهبود بخشد. استحکام کششی، سختی، سختی پذیری و مقاومت در برابر سایش را افزایش می دهد و همچنین سرعت نفوذ کربن را در فرآیند کربوره سازی افزایش می دهد.
مولیبدن استحکام، سختی، سختی پذیری و چقرمگی و همچنین استحکام را در دماهای بالا افزایش می دهد.
استحکام و سختی را افزایش می دهد و ماشین کاری را بهبود می بخشد. با این حال، شکنندگی مشخصی را به فولاد اضافه می کند.
یک اکسید زدا و گاز زدا می باشد و استحکام کششی، تسلیم و فورج پذیری را افزایش می دهد.
ماشینکاری در فولادهای اتومات را بهبود می بخشد، اما بدون منگنز کافی در حرارت قرمز شکنندگی ایجاد می کند. جوش پذیری، چقرمگی ضربه و شکل پذیری را کاهش می دهد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
