فهرست مطالب
همانطور که می دانید، فولاد، ترکیبی از آهن و کربن است که براساس معیارها و استانداردهای مختلف به انواع گوناگونی تقسیم می شود. در میان انواع فولادهای آلیاژی، فولاد زنگ نزن یا استنلس استیل، بسیار معروف است و مقاومت خوبی در برابر خوردگی از خود نشان می دهد. فولاد ۳۰۴ و فولاد ۳۱۶ از معروف ترین گریدهای فولاد زنگ نزن میباشند؛ در این مقاله قصد داریم که به خواص و کاربردهای این دو نوع فولاد بپردازیم و تفاوت فولاد 304 با 316 را مورد بررسی قرار دهیم.
فولاد 304، یکی از انواع استنلس استیل است. این گرید که مطابق با استاندارد AISI، ساخته شده در دسته فولادهای زنگ نزن آستنیتی کروم _ نیکل دار قرار دارد. کربن کم و کروم و نیکل بالا، مقاومت به خوردگی این فولاد را نسبت به گریدهای دیگر بالا برده و به همین جهت برای سازه هایی که نیازمند جوشکاری هستند، مناسب است.
فولادهای ضد زنگ آستنیتی به جهت مقاومت به خوردگی و شکل پذیری مطلوب، بیشتر کاربردهای مهندسی دارند. ساختار همگن، چکش خواری عالی و استحکام بالای فولاد 304 موجب عملکرد خوب آن در فرآیندهایی مانند خمکاری، کشش عمیق، شکل دهی سرد و چرخشی و نورد شده است.
از فولاد زنگ نزن 304 در ماشین پیج زنی، میله و لوازم فواره، شافت های ماشین کاری شده، تجهیزات تهیه لبنیات و هم زن ها و شیرهای تجهیزات شیمیایی استفاده می شود.
فولاد ضد زنگ ۳۱۶ یکی از محصولات متداول فولاد های ضد زنگ است. ویژگی های مکانیکی و فیزیکی آن مانند استیل ۳۰۴ است. این فولاد استقامت کششی، استرس، قابلیت فرم پذیری و جوشکاری در درجه حرارت بالا را دارد. فولاد 316، در محیط های دارای رطوبت بالا، در معرض نمک ها، اتصالات اسپایدر شیشه ها، اتصالات پایه شیشه ها و … ایده آل است. از این استیل در آزمایشگاه ها، کاربردهای پزشکی، ساختمان های ساحلی و معماری و اتصالات قایق نیز استفاده می شود. این گرید، آلیاژی غیرفعال است، که باعث به حداقل رساندن خطر آلودگی می شود.
فولادهای ضد زنگ مثل استیل ۳۰۴ و ۳۱۶ مقدار قابل توجهی کروم دارند. کروم عنصری است که به فولاد ضد زنگ مقاومت در برابر خوردگی را می دهد. هر دو این استیل ها معمولا از لحاظ ظاهری بسیار به همدیگر شبیه هستند. هر دو آستنیتی، نگیر و به وسیله عملیات حرارتی سخت نمی شوند. این دو گرید از لحاظ ترکیب شیمیایی و خاصیت قابل قیاس هستند. فقط در استنلس استیل ۳۱۶، عنصر مولیبدن وجود دارد که استیل ۳۰۴ فاقد آن است. از بین فولادهای ضدزنگ، استنلس آستنیتی مقاومت خوبی دربرابر خوردگی دارد.
همانطور که تا اینجا اشاره شد، هرچند به لحاظ ظاهری این دو استیل شبیه هم هستند، اما به لحاظ وجود ترکیبات مختلف، متفاوت هستند. هر دو به عنوان استیل نگیر شناخته می شوند و از طریق عملیات حرارتی سخت نمی شوند. هر دوی آن ها مقاومت مناسبی در برابر خوردگی، زنگ زدگی و فرسایش دارند؛ اما آن چه باعث تفاوت استیل 304 و 316 شده، حضور عنصری به نام مولیبدن است که در برابر سیالات با خورندگی بسیار بالا از جمله سیالات دارای کلراید مقاوم است. استنلس استیل 304 برای پروژه هایی مورد استفاده قرار می گیرد که سیالات خورندگی بالایی نداشته باشند و البته ورق های استیل 304 دارای ظرفیت فرم دهی بالا هستند.
طبق آنچه بیان شد؛ فولاد زنگ نزن 304 درصد بالایی کروم و نیکل دارد و میزان کربن آن نسبت به برخی گریدهای گروه 300 استاندارد AISI مانند گرید 301 و 302 پایین است. تفاوت این گروه با فولاد 316 از نظر ترکیب شیمیایی، این است که نوع 304 دارای درصد کروم بالاتر و نیکل پایین تر است و عنصر مولیبدن ندارد. فولاد ضد زنگ ۳۰۴ شامل ۱۸ درصد کروم، ۸ درصد نیکل است؛ اما گرید ۳۱۶ شامل ۱۶ درصد کروم، ۱۰ درصد نیکل و ۲ درصد مولیبدن است. مولیبدن به منظور استقامت در مقابل فرسودگی حاصل از کلرید به آن افزوده می شود.
از دیگر تفاوت استنلس استیل ۳۰۴ با ۳۱۶ این است که آلیاژ ۳۱۶ در مقابل ۳۰۴ از خواص مکانیکی مطلوب تر، استقامت به فرسودگی بهتر و پایداری در برابر گرما در دماهای بالاتر برخوردار است..
هر دوی این گریدها، به لحاظ ظاهر و کاربرد بسیار شبیه هم هستند و به وفور در صنایع و پروژه هایی چون؛ صنعت دکوراتیو، صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، صنعت ساخت و ساز و بسیاری موارد دیگر که استحکام بالا، مقاومت در برابر خوردگی و حرارت، ماشین کاری آسان، مدنظر باشد استفاده می شود. اما برای نحوه تشخیص استیل 304 و 316 به دلیل سخت بودن از روش های مختلفی استفاده می شود؛
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
