تفاوت ناودانی سبک و سنگین

تفاوت ناودانی سبک و سنگین از جمله مباحث مهم در انتخاب مقاطع فولادی است. درک این نکته مهم است که این دو محصول در دسته بخش های باز قرار می گیرند. آن ها ویژگی های مختلفی از جمله وزن، شکل و روش های مختلف تولید دارند که می تواند در بازار متفاوت باشد. بنابراین، داشتن دانش در مورد انواع مقاطع باز و توانایی تشخیص مقاطع سبک و سنگین برای جلوگیری از اشتباهات احتمالی و ضررهای مالی قابل توجه، ضروری است. در این مقاله، به بررسی تفاوت ناودانی سبک و سنگین خواهیم پرداخت.

آشنایی با ناودانی سبک و سنگین

انتخاب بین مقاطع فولادی سبک و سنگین به نیازهای ساختاری خاص یک پروژه بستگی دارد. مقاطع سبک معمولاً در مواقعی که به حداقل رساندن وزن ضروری است، مانند ساخت سازه هایی با محدودیت وزن، استفاده می شود. در حالی که مقاطع سنگین زمانی به کار می روند که ظرفیت باربری بالا و یکپارچگی سازه مورد نیاز باشد.
طبقه بندی مقاطع فولادی به دو دسته سبک و سنگین بر اساس وزن آن ها انجام می شود و معمولاً از معیارهای وزن جدول اشتال برای این منظور استفاده می شود. بسته به استاندارد ساخت و وزن نهایی، اگر یک بخش فولادی در محدوده وزنی مشخص شده در جدول اشتال قرار گیرد، به عنوان سنگین تعیین می شود. در غیر این صورت، به عنوان بخش فولادی سبک وزن شناخته می شود.
این طبقه بندی به استانداردسازی و طبقه بندی مقاطع فولادی در صنعت ساخت و ساز کمک می کند و انتخاب مقاطع مناسب برای پروژه های خاص را برای مهندسان، معماران و سازندگان بر اساس الزامات سازه ای و ظرفیت باربری آسان تر می کند. قیمت ناودانی نیز به نوع و وزن آن بستگی دارد، به طوری که ناودانی های سبک معمولا هزینه کمتری نسبت به ناودانی های سنگین دارند.  درک تفاوت های این دو نوع مقاطع فولادی، از جمله ابعاد، وزن، شکل ها و روش های ساخت، برای تصمیم گیری آگاهانه در مراحل طراحی و ساخت پروژه های ساختمانی بسیار مهم است.

مشخصات ناودانی سبک و سنگین 

توجه به این نکته ضروری است که استانداردسازی از نظر وزن، ابعاد و اندازه برای مقاطع فولادی، همانطور که در DIN 1026 و استاندارد ملی ایران 4477 ذکر شده است، نقش مهمی در تضمین ثبات و کیفیت در صنعت ساختمان دارد.
وجود مقاطع فولادی در دو طول 6 متر و 12 متر به سازندگان و مهندسان این امکان را می دهد که بر اساس نیاز پروژه خود، طول های مناسب را انتخاب کنند و نیاز به برش و ضایعات را کاهش دهند. اندازه مقاطع فولادی بر اساس ابعاد فلنج ها تعیین می شود که معمولاً بر حسب میلی متر مشخص می شود. به عنوان مثال، یک بخش فولادی با اندازه 12 دارای عرض فلنج 120 میلی متر است.
این استانداردها و گزینه های اندازه به ساده سازی روند ساخت و ساز کمک می کند و اطمینان حاصل می کند که مقاطع فولادی می توانند به راحتی در طرح ها و پروژه های سازه ای مختلف ادغام شوند.
 

ناودانی سبک

این مقاطع وزن کمتری نسبت به مقادیر مشخص شده در جدول اشتال دارند. ناودانی سبک معمولاً در کارخانه های ایران و روسیه تولید می شود و در زمینه های مختلفی مانند راه پله ها، بازسازی های معماری و تجهیزات ساختمان کاربرد پیدا می کند. به طور معمول، ناودانی سبک وزن به دلیل وزن کمتر نسبت به ناودانی سنگین، مقرون به صرفه تر هستند.

ناودانی سنگین

ناودانی سنگین دقیقاً با مقادیر وزنی مشخص شده در جدول اشتال مطابقت دارند. این بخش ها معمولاً در کارخانه های اروپایی با رعایت استانداردهایی مانند UNP و DIN-1024 تولید می شوند و معمولاً در کاربردهای صنعتی از جمله ساخت تیرها، ستون ها، خرپاها و ماشین آلات و تجهیزات صنعتی استفاده می شوند. درک این تمایزات برای انتخاب مقاطع فولادی مناسب برای پروژه های ساختمانی خاص ضروری است، زیرا انتخاب بین مقاطع سبک و سنگین به الزامات سازه ای و ظرفیت های باربری پروژه بستگی دارد.
 

تفاوت ناودانی سبک و سنگین 

1. استانداردهای ساخت: استانداردهای مختلف ساخت برای ناودانی سبک و ناودانی سنگین استفاده می شود. ناودانی سبک اغلب از استانداردهایی مانند GOST 8240 روسی پیروی می کنند، در حالی که ناودانی سنگین معمولاً طبق استانداردهای اروپایی مانند DIN EN 1026-1 تولید می شوند.
2. قیمت نهایی: ناودانی سبک به دلیل وزن کمتر، عموماً هزینه کمتری نسبت به ناودانی سنگین دارند. قیمت این محصولات بر اساس وزن و استانداردهای ساخت آن ها می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد.
3. ابعاد و وزن: ناودانی سبک و ناودانی سنگین ابعاد و ویژگی های وزنی متفاوتی دارند. مقاطع سبک وزنی دارند که کمتر از معیارهای وزن جدول اشتال است و همین امر آن ها را سبک تر از ناودانی سنگین می کند.
4. کاربردهای متمایز: هر یک از این دو نوع مقاطع فولادی اهداف جداگانه ای را در ساخت و ساز و سایر صنایع انجام می دهند. انتخاب بین ناودانی سبک و ناودانی سنگین به الزامات سازه ای خاص و بارهای یک پروژه معین بستگی دارد.
5. روش تولید: ناودانی سنگین معمولاً با استفاده از نورد گرم تولید می شوند که شامل حرارت دادن فولاد و سپس شکل دادن آن به پروفیل های مورد نظر است. این روش تضمین می کند که مقاطع دارای استحکام لازم برای کاربردهای باربر هستند.

این تفاوت ها هنگام انتخاب مقاطع فولادی مناسب برای یک پروژه ساختمانی بسیار مهم است، زیرا آن ها بر یکپارچگی سازه، هزینه و عملکرد کلی مواد مورد استفاده تأثیر می گذارند.

انتخاب هوشمندانه ناودانی: کلید موفقیت پروژه‌های ساختمانی

در واقع، مقاطع فولادی، از جمله ناودانی، به دلیل قابلیت های ساختاری و باربری خود به طور گسترده در صنعت ساختمان استفاده می شوند. این بخش ها بر اساس شکل، وزن و روش های تولیدشان دسته بندی می شوند که به طیف وسیعی از گزینه ها متناسب با نیازهای مختلف ساخت وساز اجازه می دهد. طبقه بندی مقاطع فولادی بر اساس وزن به مقاطع سبک و سنگین، یک روش معمول است. وزن این بخش ها نقش بسزایی در کاربرد و قیمت گذاری آن ها دارد.

اگر به دنبال تأمین مقاطع فولادی باکیفیت و مناسب برای پروژه های خود هستید، شرکت حامیران به عنوان یکی از معتبرترین منابع در این زمینه، گزینه ای عالی برای شماست.