در این مقاله قصد داریم به بررسی نکات جوشکاری فولاد بپردازیم. الکترودهای جوشکاری در انواع و مدل های مختلفی تولید می شوند که هر کدام از آن ها برای کاربردهای خاصی مناسب هستند. در هر صنعت از یک نوع الکترود (از نظر آنالیز جنس و کارایی) استفاده می شود.
فولاد با کربن بالا عمدتاً برای سازه هایی با سختی و مقاومت بالا در برابر سایش استفاده می شود. بنابراین، روش های اصلی جوشکاری برای این نوع فولاد شامل جوش قوس الکتریکی، لحیم کاری و جوش قوس زیر آب است.
برای جوشکاری قوس الکتریکی با الکترودها، معمولاً از الکترودهای کم هیدروژن با قابلیت گوگردزدایی قوی، محتوای هیدروژن کم در فلز رسوب شده و چقرمگی خوب استفاده می شود.
نبود مهارت کافی در جوشکاری، منجر به افزایش مصرف الکترود می شود و با توجه به قیمت الکترود، ممکن است هزینه های بیشتری را به همراه داشته باشد.
اگر استحکام فلز جوش و فلز پایه مورد نیاز باشد، باید الکترود کم هیدروژن با سطح استحکام مناسب انتخاب شود. در غیر این صورت، الکترود کم هیدروژن با سطح استحکام کمتر از فلز پایه باید انتخاب شود. توجه داشته باشید که امکان انتخاب الکترودی با سطح مقاومت بالاتر از فلز پایه وجود ندارد.
به منظور جلوگیری از ترک های سرد در ناحیه متاثر از گرما، می توان از الکترودهای فولادی زنگ نزن آستنیتی استفاده کرد تا ساختار آستنیتی با انعطاف پذیری خوب و مقاومت در برابر ترک به دست آید.
برای محدود کردن جرمی کربن در فلز جوش، نسبت همجوشی باید کاهش یابد. به همین دلیل، در هنگام جوشکاری معمولاً از شیارهای U یا V شکل استفاده می شود. باید توجه داشت که شیار و اطراف آن از روغن و زنگ زدگی تا ۲۰ میلی متر در دو طرف آن تمیز شود.
هنگام جوشکاری با الکترودهای فولادی سازه ای، پیش گرمایش الکترود باید قبل از جوشکاری انجام شود و دمای پیش گرمایش در محدوده ۲۵۰ تا ۳۵۰ درجه سانتی گراد به مدت 2 ساعت در آون انجام گردد.
1.5 پردازش بین لایه ای جوشکاری فولاد
برای جوشکاری چند لایه و چند پاس، از الکترود با قطر کم و جوشکاری با جریان کم استفاده می شود. به طور کلی، قطعه کار در جوشکاری نیمه عمودی قرار می گیرد تا کل منطقه متاثر از حرارت فلز پایه در مدت زمان کوتاهی گرم شود و اثر پیش گرمایش و حفظ حرارت حاصل شود.
1.6 عملیات حرارتی پس از جوشکاری فولاد
بلافاصله پس از جوشکاری، قطعه کار را در یک کوره حرارتی قرار دهید و آن را در دمای ۶۵۰ درجه سانتی گراد گرم کنید تا آنیلینگ کاهش یابد.
فرآیند جوشکاری فولاد بسته به ضخامت و پرداخت مواد و همچنین نوع کاربری محصول نهایی متفاوت است. در حالی که روش های مختلفی برای جوشکاری انواع فولاد وجود دارد، سه روش از آن ها در بین جوشکاران بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. این روش ها عبارتند از:
1.جوشکاری TIG
TIG مخفف (Tungsten Inert Gas) رایج ترین فرآیند جوشکاری فولاد ضد زنگ است. این فرآیند حرارت ورودی کمی ایجاد می کند و برای مواد نازک عالی است.
2.جوشکاری مقاومتی یا Resistance
جوشکاری مقاومتی (RW) مخفف (Resistance Welding) جوشکاری نقطه ای (Spot Welding) نیز نامیده می شود. تجهیزات مورد استفاده در جوشکاری مقاومتی کارایی بسیار بالایی دارند، به این معنی که می توان از آن ها هم در پروژه های کوچک و هم در پروژه های بزرگ استفاده کرد.
3.جوشکاری MIG
جوشکاری MIG مخفف Metal Inert Gas یک فرآیند نیمه اتوماتیک است که در صورت انجام صحیح، اتصال قوی دو قطعه از فولاد ضد زنگ را فراهم می آورد. در جوشکاری MIG از گاز محافظ آرگون وسیم جوش استفاده می شود. جوشکاری MIG به این دلیل محبوب است که به جوشکار اجازه می دهد از منبع جریان پالسی استفاده کند و می تواند جوش دادن نقاط سخت در پروژه های پیچیده فولاد ضد زنگ را آسان تر کند.
4. جوشکاری با الکترود روکش دار (SMAW)
در میان انواع جوشکاری، جوشکاری با الکترود دستی روکش دار پرکاربردترین نوع است. در این روش قوس الکتریکی ایجاد شده بین الکترود روکش دار و قطعه حرارت کافی برای ذوب کردن منطقه کوچکی از سطح فلز پایه و الکترود را تأمین می کند.با دور شدن قوس از محل حوضچۀ مذاب، مخلوط فلز مذاب ناشی از الکترود و فلز پایه شروع به سرد شدن و انجماد می نمایند و اتصال کامل می شود. این روش ارزان، آسان و با تجهیزاتی قابل حمل است.
در حالی که فولاد می تواند ماده ای مناسب برای جوشکاری باشد، انجام این پروژه نیازمند شناخت روش های مناسب، فرآیند صحیح جوشکاری و تجهیزات مناسب است.
در حال حاضر، جوشکاری MIG در دسترس ترین و مناسب ترین گزینه برای انجام کار با کیفیت بالا با فولاد ضد زنگ است. هنگام جوشکاری MIG ، باید از گاز محافظ برای حفاظت از قطعه کار در برابر آلودگی استفاده کنید. یادگیری نحوه جوشکاری MIG می تواند دشوار به نظر برسد، اما اصول اولیه درحقیقت نسبتاً ساده هستند.
با فرآیند MIG می توانید فولاد ضد زنگ را به فولاد معمولی یا حتی آلومینیوم جوش دهید، هرچند که معمولاً به دست آوردن یک جوش قابل اعتماد هنگام کار با چندین ماده دشوار است.
استاندارد جوشکاری فولاد
استانداردهای جوشکاری فولاد شامل:
این استانداردها مشخصات فنی و الزامات ایمنی جوشکاری را تعیین می کنند.
نتیجه گیری:
جوشکاری فولاد نیازمند انتخاب دقیق روش ها و مواد مناسب است. جوشکاری TIG، MIG و مقاومتی و SMAW هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند و انتخاب صحیح آن ها به نوع پروژه و نیازهای خاص بستگی دارد. توجه به جزئیات مانند استفاده از گاز محافظ در جوشکاری فولاد ضد زنگ می تواند تاثیر زیادی بر کیفیت نهایی داشته باشد. در نهایت، تسلط بر این نکات و استفاده از روش های بهینه می تواند به نتایج باکیفیت و پایدار منجر شود.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
