انتخاب الکترود مناسب نقش مهمی در کیفیت نهایی جوشکاری و کاهش مشکلات احتمالی دارد. قیمت الکترود می تواند تأثیر مستقیم بر کیفیت آن و در نتیجه عیوب جوشکاری داشته باشد. الکترودهای ارزان تر معمولاً از مواد با کیفیت پایین تری ساخته می شوند که می تواند به بروز عیوبی مانند تخلخل، ترک ها و نفوذ ناقص منجر شود. در مقابل، الکترودهای با قیمت بالاتر اغلب دارای ترکیبات شیمیایی بهتر و فرایند تولید دقیق تری هستند که خطر ایجاد عیوب را کاهش می دهد.
تخلخل یک عیب رایج در جوشکاری است که به شکل حفره ها یا حفره های ریز در داخل فلز جوش ظاهر می شود. این حفره ها معمولاً ناشی از حبس گازهایی مانند هیدروژن، نیتروژن یا رطوبت در فرآیند جوشکاری هستند. تخلخل می تواند منجر به ضعف جوش و کاهش ظرفیت باربری آن شود.
علل به وجود آمدن:
ترک ها به شکستگی های موجود در فلز جوش یا فلز پایه اطراف آن اشاره دارند و می توانند به اشکال مختلفی مانند ترک های طولی، عرضی یا دهانه ای دیده شوند. این عیوب معمولاً به دلیل عوامل متعددی مانند سرد شدن سریع، تنش بیش از حد یا مواد پرکننده ناکافی به وجود می آیند.
همجوشی ناقص زمانی رخ می دهد که فلز جوش به اندازه کافی با فلز پایه یا پاس جوش قبلی ذوب نشود. همچنین عدم نفوذ به عمق ناکافی جوش در فلز پایه اشاره دارد. این دو عیب می توانند باعث ضعیف شدن اتصال جوش و منجر به شکست ساختاری شوند.
تنظیمات نامناسب جوشکاری: انتخاب نادرست پارامترهای جوشکاری مانند ولتاژ و جریان می تواند به این عیوب منجر شود.
عدم تمیزی سطح: آلودگی سطحی می تواند مانع از ذوب کافی شود.
سرعت جوشکاری زیاد: سرعت زیاد می تواند مانع از نفوذ کافی شود.
بریدگی، که به عنوان Undercut نیز شناخته می شود، فرورفتگی شیار مانندی در امتداد لبه های مهره جوش است. این عیب معمولاً ناشی از گرمای بیش از حد یا تکنیک جوشکاری نامناسب است. وجود بریدگی می تواند سطح مقطع جوش را کاهش دهد و استحکام آن را به خطر بیندازد.
برآمدگی، که به عنوان Overhanging نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که فلز جوش فراتر از شیار یا مهره جوش اصلی گسترش یابد. Overfill به رسوب بیش از حد فلز جوش و ایجاد یک سطح برجسته اشاره دارد. هر دو عیب می توانند جوش را ضعیف کنند و ممکن است نیاز به سنگ زنی یا کار مجدد داشته باشند.
پاشش جوش به قطرات ریز فلز مذاب اشاره دارد که در حین جوشکاری بر روی سطح اطراف می پاشند. این پدیده نه تنها ظاهر جوش را مختل می کند بلکه می تواند منجر به بی نظمی و آلودگی سطحی نیز شود.
تنظیمات نامناسب جوشکاری: ولتاژ یا جریان زیاد می تواند به پاشش منجر شود.
مواد اولیه نامناسب: استفاده از مواد با کیفیت پایین ممکن است موجب پاشش شود.
تکنیک جوشکاری نادرست: حرکت نادرست الکترود در حین جوشکاری.
اطمینان حاصل کنید که جوشکاران آموزش و گواهینامه مناسب در فرآیندهای جوشکاری مربوطه خود دریافت می کنند. آموزش مداوم و توسعه مهارت ضروری است.
از فلزات پایه با کیفیت بالا و مواد پرکننده بدون آلاینده استفاده کنید تا خطر نقص را به حداقل برسانید.
محیطی کنترل شده از جمله دما، رطوبت و باد را برای ایجاد شرایط مطلوب برای جوشکاری حفظ کنید.
پارامترهای جوشکاری توصیه شده توسط سازنده را دنبال کنید و به طور مرتب تجهیزات جوشکاری را کالیبره کنید.
روش های بازرسی و آزمایش کامل، مانند بازرسی بصری، رادیوگرافی، آزمایش اولتراسونیک یا آزمایش نفوذ رنگ را اجرا کنید تا عیوب را قبل از تبدیل شدن به بحران شناسایی کنید.
برای تشخیص عیوب جوشکاری چه اقدامی می توان انجام داد؟
برای تشخیص عیوب جوشکاری، می توان از روش های مختلفی از جمله بازرسی چشمی، آزمون های غیرمخرب، و تست UT استفاده کرد. این روش ها به شناسایی عیوب مانند ترک ها، تخلخل و نفوذ ناقص کمک می کنند. در فولاد حامیران، ما با ارائه خدمات تست های غیرمخرب یوتی، می توانیم به شما در شناسایی و رفع عیوب جوشکاری کمک کنیم و اطمینان حاصل کنیم که پروژه های شما با کیفیت بالا و استانداردهای لازم انجام می شود.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
