چرا باید مکان جوش ها را مشخص کنیم
در نظر بگیرید که تصویر زیر به جوشکار داده شده است. پیام «اینجا را جوش دهید» را میتوان به روشهای مختلفی تفسیر کرد. از این رو چنین پیامهایی همیشه با دستورالعملهای خاصی دنبال میشوند.
هر یک از تصاویر زیر را میتوان علاوه بر تصویر بالا ارائه داد. تصویر اول (الف) به معنای جوش گوشه است که سادهترین و همچنین ارزانترین جوش برای استفاده است.
تصویر دوم (ب) به معنای جوش گوشه دوبل است. اعمال آن کمی دشوار است و زمان بیشتری می برد. برای مؤثر بودن این جوش، دسترسی به هر دو طرف قطعه الزامی است.
در نهایت، تصویر سوم (ج) به معنای جوش T-butt یا شیاری است. این پیچیدهترین و گرانترین نوع جوش است که برای آن قطعه نیاز به آمادهسازی دارد.
باید اطلاعات بیشتری در مورد اتصالات جوش در مرحلۀ طراحی / نقشهکشی مشخص شود تا از خطا جلوگیری شود و زمان و هزینۀ فرآیند جوشکاری بهدرستی برآورد شود.
مزایای استفاده از علائم جوشکاری
از توضیحات بالا به این نتیجه رسیدیم که مشخص کردن محل و نوع جوش امری ضروری برای دستیابی به نتیجۀ بهتر است. البته تصویر بالا هم به عنوان نماد جوش شناخته نمیشود. مشابه نمادهای الکتریکی در مدارهای الکتریکی، ما نمادهای جوشکاری نیز داریم. مشخص کردن جوشها با نمادها به جای تصاویر، بسیار سادهتر و مفیدتر است، زیرا نیازی به صرف زمان زیاد برای توضیح نوع و شکل و اندازۀ جوش ندارید. از این رو، بیشتر نقشههای مهندسی مربوط به کارهای جوشکاری از نمادهای جوش برای نشان دادن تمام اطلاعات مرتبط با جوش استفاده میکنند.استاندارد های جوشکاری
دو استاندارد اصلی برای تعریف اصطلاحات جوشکاری و لحیمکاری و علائم و غیره وجود دارد. یکی ISO است که توسط سازمان بین المللی استاندارد منتشر شده است. دیگری ANSI / AWS A2.4-98 است که توسط انجمن جوشکاری آمریکا منتشر شده است.ممکن است اصطلاحات و نمادها در این دو استاندارد متفاوت باشند. عدم توجه به این استانداردها که شامل اصطلاحات جوشکاری و حالتهای آن میباشد میتواند آسیبهای مالی و جانی زیادی به پروژه بزند.بخش های تشکیل دهنده نقشه جوشکاری
قبل از این که به برخی از نمادهای جوش پایه نگاه کنیم، به لیستی از اجزای موجود در نمادهای جوشکاری اشاره میشود.- خط مرجع
- فلش
- نماد اصلی جوشکاری
- نمادهای جوش تکمیلی
- نمادهای پایان
- ابعاد
- مشخصات، فرآیند
- دنباله
خط مرجع
خط افقی است که بخش مهمی از نماد جوش تکمیل شده است و تمام اطلاعات مربوط به جوش روی آن یا اطراف آن ترسیم میشود. موقعیت خط مرجع مهم است زیرا معمولاً نزدیک به اتصال جوش کشیده میشود. تمام علائم و اطلاعات دیگر باید بهدرستی مطابق با استانداردهای نماد روی خط مرجع یا اطراف این خط مرجع قرار گیرند.فلش
یکی دیگر از بخش های مهم و مورد یک علامت جوش تکمیل شده، فلش است. این خط مرجع را به سمت فلش اتصال وصل می کند و می تواند در یک یا انتهای دیگر خط مرجع قرار گیرد. فلش می تواند در هر جهت، بالا، پایین، چپ، راست و یا حتی می تواند به سمت دنباله اشاره کند. گاهی اوقات، یک نماد جوش می تواند حاوی چندین فلش باشد.
انواع مختلف علائم جوشکاری
تعدادی از علائم اساسی جوشکاری را معرفی میکنیم که بیشتر در نقشهها استفاده میشوند. در مرحلۀ بعد، تعدادی از علائم جوشکاری تکمیلی را مشاهده خواهیم کرد که ممکن است برای انتقال اطلاعات اضافی در مورد جوش مورد استفاده قرار گیرند.علائم اصلی جوشکاری
تصویر زیر برخی از علائم رایج جوشکاری را نشان میدهد. قسمت بالای تصویر شامل نمادهایی برای انواع مختلف جوش شیار یا لب به لب است. این شامل V، Groove Weld، Square Groove Weld، Bevel Groove Weld، U، J و غیره است.
علائم جوشکاری ترکیبی
فرم درز و مقطع درز جوش در انواع اتصالات
نقش علائم جوشکاری در ارتقای دقت و هماهنگی پروژه های ساختمانی و صنعتی
علائم جوشکاری به عنوان روشی گرافیکی و استاندارد، ابزار مؤثری برای انتقال دقیق و کامل اطلاعات مربوط به اتصالات جوشکاری هستند. این علائم با ارائۀ جزئیات دقیق و مفید، فرآیند ارتباط و درک متقابل بین جوشکاران، مهندسان، سرکارگران، ناظران، و معماران را بهبود میبخشند. استفادۀ گسترده از این نمادها در نقشههای مهندسی نشاندهندۀ اهمیت و کارایی فراوان آنها در تضمین دقت و کیفیت اجرای جوشکاری است.
علائم جوشکاری نقشی کلیدی در هماهنگی و کارآمدی پروژههای ساختمانی و صنعتی ایفا میکنند.
