زاویه زنی نبشی به منظور ایجاد گوشه هایی با زاویه دلخواه در نبشی انجام می شود. این کار برای اتصال نبشی ها در زوایای مختلف و یا ساخت سازه های پیچیده مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله به بررسی متداول ترین اشکال زاویه زنی و اتصال نبشی آهن می پردازیم:
در این روش، دو ضلع نبشی با زاویه 45 درجه نسبت به یکدیگر برش داده می شوند. این نوع زاویه زنی برای ایجاد گوشه های قائمه در سازه ها کاربرد دارد.
در این روش، دو ضلع نبشی با زوایای مختلف نسبت به یکدیگر برش داده می شوند. این نوع زاویه زنی برای ایجاد گوشه هایی با زوایای دلخواه در سازه ها کاربرد دارد.
پیشنهاد مطالعه : کاربردهای نبشی
در این روش، لبه های نبشی به صورت گرد برش داده می شوند. این نوع زاویه زنی برای ایجاد ظاهری زیبا یا افزایش استحکام نبشی در برابر ضربه کاربرد دارد.
در این روش، لبه های نبشی به صورت اریب برش داده می شوند. این نوع زاویه زنی برای ایجاد ظاهری مدرن و یا اتصال نبشی ها در زوایای غیرمعمول کاربرد دارد.
در این روش، لبه های نبشی به صورت پله ای برش داده می شوند. این نوع زاویه زنی برای اتصال نبشی ها در سطوح مختلف ارتفاع کاربرد دارد.
انتخاب نوع زاویه زنی نبشی به عوامل مختلفی مانند نوع سازه، زاویه مورد نیاز، ضخامت و جنس نبشی و تجهیزات موجود بستگی دارد.
اتصال محکم و کارآمد نبشی ها نقش اساسی در استحکام و دوام سازه نهایی دارد. در اینجا به بررسی روش های مختلف اتصال نبشی می پردازیم و هر یک را به اختصار توضیح می دهیم.
رایج ترین روش اتصال نبشی، جوشکاری است. این روش اتصال دائمی و بسیار محکمی ایجاد می کند که برای سازه های باربر مناسب است. انواع مختلفی از جوشکاری از جمله جوشکاری قوس الکتریکی (SMAW) و جوشکاری با گاز بی اثر محافظ (MIG) برای اتصال نبشی ها قابل استفاده است.
اتصال با پیچ و مهره، روشی انعطاف پذیرتر است که امکان جداسازی قطعات در صورت نیاز را فراهم می کند. این روش برای اتصالات غیرباربر یا موقت کاربرد دارد. انتخاب نوع پیچ و مهره مناسب بر اساس ضخامت نبشی و میزان بار وارده اهمیت دارد.
پرچ کاری، روشی سنتی اما همچنان کاربردی برای اتصال نبشی ها به شمار می رود. پرچ ها اتصال دائمی هستند که از داخل سوراخ ایجاد شده در نبشی ها عبور داده شده وفشرده می شوند تا اتصال برقرار شود.
در برخی موارد خاص، از چسب های سازه ای با استحکام بالا برای اتصال نبشی ها استفاده می شود. این روش معمولا برای اتصالات با بار کم و غیر بحرانی مناسب است.
میخ پرچ ها شبیه پرچ عمل می کنند، با این تفاوت که نصب آنها سریع تر و آسان تر است.
در این روش، از نبشی هایی با لبه های بدون برش استفاده می شود. اتصال با جوشکاری یا پیچ و مهره انجام می گیرد. این روش برای اتصالات ساده و غیر زاویه دار مناسب است.
این نوع برش، برای ایجاد اتصالات با زاویه 90 درجه مناسب است. دو نبشی با برش 45 درجه در گوشه به هم جوش داده شده و اتصال L شکل ایجاد می کنند.
برش لبه، روشی است که در آن لبه یک نبشی به صورت شیبدار بریده می شود تا با لبه شیبدار نبشی دیگر همپوشانی مناسبی داشته باشد. این نوع برش برای ایجاد اتصالات با استحکام بیشتر و ظاهری تمیزتر کاربرد دارد.
برش فارسی، مشابه برش 45 درجه است با این تفاوت که زاویه برش می تواند دلخواه و انتخابی باشد. این نوع برش برای ایجاد اتصالات با زوایای غیر از 90 درجه مناسب است.
نتیجه گیری
با پیشرفت تکنولوژی، روش های جدیدی برای برش و اتصال نبشی در حال توسعه هستند. به عنوان مثال، روش جوشکاری با لیزر به دلیل سرعت بالا و کیفیت بالای جوش، در حال جایگزینی روش های سنتی هستند. همچنین، استفاده از اتصالات مکانیکی پیشرفته مانند پیچ های خودکار و پرچ های خودکار، باعث افزایش سرعت و دقت در اتصال نبشی می شود.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
