انواع استانداردهای لوله مانیسمان

تبدیل از استانداردهای ASTM

مشخصات مهندسی نیز یک زبان است و مشخصات استاندارد مواد و فرآیندها در هر کشوری در جهان متفاوت تعریف شده است. برای یک طراح جدید، درجه بندی فولاد ممکن است آسان به نظر برسد، جایی که فولاد ضد زنگ 316 یک ماده و چدن ماده دیگر است، اما در هر یک از این دسته از فلزات تغییراتی وجود دارد. شایعات در مورد افرادی که فولادهای بی کیفیت را از سایر حوزه های قضایی دریافت می کنند، فراوان است. برخی از طراحان را به این فکر وا می دارد که آیا چیزی ذاتی در استانداردهای رسمی کشورهای دیگر وجود دارد که می تواند منجر به این شکایات شود.

استانداردهای بین المللی، فلز در برابر فلز، روشی را که کلمات ممکن است ترجمه کنند، ترجمه نمی کنند. هنگام تبدیل از یک استاندارد به استاندارد دیگر، یافتن ترکیبات یکسان برای یک نوع فلز مشخص تقریبا غیرممکن است. سوال این است: آیا می توانید معادل آن را پیدا کنید؟ این می تواند گیج کننده باشد، زیرا هر گرید فلزی نامگذاری شده دستورالعمل های شیمی و تولید خود را دارد.

برای افرادی که پیشینه موادی ندارند، این تفاوت‌ها می‌تواند باعث شود که خرید فلزی که در خارج از کشور ساخته می‌شود، مانند سفارش یک ضربه‌ای پایین‌تر، مبهم به نظر برسد. با این حال، کیفیت گریدهای فولاد از کشور به کشور به همان اندازه خوب است. درک اینکه چه چیزی یک استاندارد یا مشخصات فولاد را ایجاد می کند می تواند به یک کسب و کار آمریکای شمالی کمک کند تا در تولید خارج از کشور حرکت کند.

آلیاژهای فلزی مخلوطی از نسبت های مختلف عناصر هستند. یک استاندارد شامل شیمی یا “دستور العمل” برای آلیاژ است که مستندسازی عناصر مختلف باید در آن ذوب شود. همچنین ممکن است دستورالعمل‌های خاصی در مورد دمای ذوب، خنک‌سازی و عملیات داده شود.

استانداردهای منتشر شده همچنین خواص مکانیکی یک فلز مشخص را ثبت می کنند. اگر فلز به درستی ساخته شده باشد، نه تنها باید آنالیز شیمیایی درستی داشته باشد، بلکه باید در آزمایش های مکانیکی نیز در محدوده صحیح عمل کند.

فولادها حاوی آهن و کربن هستند. استانداردهای مربوط به هر درجه فولاد، نسبت وزن هر یک از این عناصر و همچنین هر عنصر اضافی آلیاژ شده با آنها را مشخص می کند. این افزودنی‌ها ممکن است ویژگی‌های مختلفی ایجاد کنند: برای مثال، کروم در فولاد ضد زنگ وجود دارد تا از زنگ‌زدگی جلوگیری کند.

در اکثر استانداردهای فلزی مصرف کننده، نسبت هر عنصر به جای یک عدد دقیق، محدوده قابل قبولی داده می شود. به عنوان مثال، فولاد درجه ASTM 1050 به این دلیل نامیده می شود که تقریباً 50/0 درصد کربن وزنی آن است. با این حال، تحمل درصد کربن در استاندارد ASTM 1050 0.48-.55٪ است. مشخصات مشابه ژاپنی کربن را بین 47.47 تا 0.53 درصد قرار می دهد و سیلیکون و سایر عناصر کمیاب را مجاز می کند، در حالی که استاندارد ASTM اینطور نیست.

مشخصات فولاد اغلب محدوده هایی را برای کربن، منگنز، سیلیکون، فسفر، گوگرد، کروم، نیکل و مولیبدن ارائه می دهد و هیچ کدام محدوده های یکسانی را برای هر عنصر تعیین نمی کنند. به همین دلیل است که استانداردهای فولادی از سازمان‌های مختلف مطابقت دقیقی ندارند: تلورانس‌ها صرفاً همپوشانی دارند. اگر یک فولاد کمتر از 007/0 درصد گوگرد را مشخص کند و دیگری تا 040/0 درصد را مشخص کند، آیا فولادهای متفاوتی هستند؟ تغییرات کوچک در بسیاری از موقعیت ها اهمیتی ندارند، اما ممکن است بسته به کاربرد مورد نظر فلز مرتبط باشند.

جهت اطلاع از فولاد vcn 200 کلیک نمایید.

این فقط شیمی نیست، بلکه پردازش نیز رفتار فلز را تغییر می دهد. فلز کریستالی است و با سرد شدن ریزساختارهای دانه ای را تشکیل می دهد. شیمی، ذوب، سرمایش و عملیات حرارتی همگی می توانند دانه فلز را تغییر دهند. این به طور مستقیم بر استحکام کششی، سختی و شکنندگی تأثیر می گذارد. بنابراین، مشخصات فولاد ممکن است شامل مراحل تولید مورد نیاز برای ایجاد ریزساختارهای خاص از جمله مارتنزیت، آستنیت یا دانه‌های فریت باشد.

هنگام جایگزینی بین یک استاندارد و استاندارد دیگر، یک متالورژیست یا مهندس ماهر، گرید های قابل مقایسه را بر اساس خواص مکانیکی ارزیابی می کند. مهندس در نظر می گیرد که محصول نهایی چه کاری باید انجام دهد و در چه شرایطی. آنها با استفاده از درک خود از شیمی، بار کاری مورد انتظار و آگاهی از شرایطی که محصول در آن کار می کند، می توانند فولادی برای نیازهای محصول در هر استانداردی پیدا کنند. همه استانداردهای شناخته شده فولاد معمولاً دارای سختی معادل هستند و این ترجمه را ممکن می سازد.