در این مقاله به بررسی جامع ناودانی و به طور خاص ناودانی 10 چیست و ویژگی ها و کاربرد می پردازیم. ناودانی در زبان انگلیسی به Channel معروف است. این یکی از انواع پروفیل های فولادی است که در دسته های پروفیل های باز قرار می گیرد. این نوع پروفیل شامل یک سطح افقی است که به عنوان «جان» می‌شود و دو سطحی را که به عنوان «بال» شناخته می‌شود، تشکیل می‌شود. ناودانی ها دارای ظواهر مختلفی هستند و در پروژه های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند. این مقطع فولادی به شکل حرف انگلیسی U است و به سه روش نورد سرد، نورد گرم و پرس تولید می شود.
برای اطلاعات بیشتر درباره ناودانی ها می توانید به مقاله همه چیز درباره ناودانی مراجعه نمایید.
استانداردهای ناودانی یکی از عوامل بسیار مهم و ضروری در تولید و درخواست ناودانی‌ها می‌باشد. این معیار مطابق با استانداردهای مختلف، شامل چندین ارتفاع مختلف ناودانی، عرض بال، ضخامت جان، ضخامت بال، و شعاع گوشه در وزن ناودانی می‌باشند که بخش مهمی از ویژگی‌ها و ویژگی‌های ناودانی‌ها را می‌دهند. استاندارد ملی شامل استانداردهای اروپایی DIN EN 1026-1:2009 برای ناودانی های سنگین و استاندارد روسیه GOST 8240:1997 برای ناودانی های سبک است. طول ناودانی همچنین می‌تواند بین 6 و 12 متر یا از 6 متر کمتر باشد، که به آن ناودانی نرمال گفته می شود.
قیمت ناودانی به عوامل مختلفی بستگی دارد که اغلب شامل عوامل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می‌شود. در ادامه به برخی از عوامل مهم موثر بر قیمت ناودانی اشاره می‌کنیم:
به طور کلی عوامل بیان شده در قیمت آهن آلات مانند قیمت نبشی نیز تاثیر گذار است.
ناودانی 10 معمولاً به عنوان یک نوع پروفیل فولادی استفاده می شود که مشخصات فنی آن شامل ارتفاع بال 10 سانتی متر و ضخامت حدود 6 میلی متر می باشد. وزن هر شاخه 6 متری این نوع ناودانی حدود 63 وزن است.
معمولاً برای تولید این نوع پروفیل، از کربن کربنی استفاده می شود. ارتفاع بال 10 سانتیمتر، عرض ناودانی 6/4 سانتیمتر و ضخامت 6 میلی متر با وزن حدودی 5/51 برای هر شاخه 6 متری در نظر گرفته می‌شود.
در مورد ناودانی 10 سنگین، عرض آن حدود 5 سانتی متر است و وزن هر شاخه 6 متری حدود 6/63 وزن می‌باشد. این نوع ناودانی با ویژگی‌های مشابه به ناودانی 10، اما با وزن بیشتری برای استفاده‌هایی که نیاز به سازگاری با وزن بیشتر دارند، تولید می‌شود.
کاربرد ناودانی در ساختمان سازی و صنعت بسیار زیاد است. برخی از این کاربردها عبارت اند از:
ساخت چارچوب برای در و پنجره
ساخت ستون, خرپا, مهاربند و بادبند
استفاده به عنوان تیر حمال برای افزایش استحکام سازه
استفاده در صنایع خودروسازی, ماشین سازی و نفت و گاز و پتروشیمی
ناودانی 10 معمولا با استفاده از دو روش تولید می‌شود: روش پرسی و روش فابریک. هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در روش پرسی (که گاهی اوقات به عنوان نورد نیز شناخته می‌شود)، ورق فولادی ابتدا توسط دستگاه برش به نوارهایی با ابعاد خاص تبدیل می‌شود. سپس این نوارها تحت فرمینگ رول یا پرس قرار گرفته و به شکل U شکل می‌گیرند. این فرآیند به کمک دستگاه‌هایی صورت می‌گیرد که فلز را به شکل نهایی تبدیل می‌کنند. در روش فابریک یا نورد گرم، شمش فولادی در کوره‌ای حرارت داده شده و ذوب می‌شود. سپس این شمش از میان غلطک‌هایی عبور کرده و با کاهش ضخامت و افزایش طول، به شکل ناودانی شکل می‌گیرد. عملکرد این روش معمولا با کیفیت بیشتری نسبت به روش پرسی محسوب می‌شود.
هر یک از این دو روش می‌توانند ناودانی 10 را تولید کنند، اما معمولاً روش فابریک به دلیل کیفیت بیشترش در تولید ناودانی‌ها مورد ترجیح قرار می‌گیرد، اما هزینه تولید آن ممکن است بیشتر باشد.
یک ناودانی نورد گرم از طریق یک فرآیند تولید می شود که شامل شمش های خام گرم شده است که از غلتک هایی به نام آسیاب نورد گرم عبور می کنند. بسته به اندازه غلتک ها، ناودانی هایی با اندازه متناظر از خط تولید خارج می شوند که به آنها ناودانی های نورد گرم گفته می شود.
ناودانی پرسی همانطور که از نامش پیداست با فشار دادن ورق هایی به طول حدود 6 متر تولید می شود. این نوع ناودانی ها را می توان در اندازه های مختلف بر اساس نیاز مشتری سفارش داد.
ناودانی های فشرده بسته به نوع ورق مورد استفاده در تولیدشان در صنایع مختلف کاربرد دارند. به دلیل ظاهر و مناسب بودن برای ایجاد لبه های صاف، از آنها در ساخت و ساز برای اهدافی که نیاز به دقت و صافی دارند استفاده می شود.
تفاوت اصلی بین ناودانی 10 سبک و سنگین اغلب به وزن آنها برمی‌گردد. وزن نوع سبک ناودانی 10 تقریباً 5.51 کیلوگرم است، در حالی که نوع سنگین آن دارای وزنی حدود 6.63 کیلوگرم است. این تفاوت در وزن ناودانی‌ها باعث می‌شود که ناودانی 10 سنگین قیمت بیشتری نسبت به نوع سبک داشته باشد.
علاوه بر وزن، استفاده از استانداردهای مختلف نیز یک تفاوت مهم می‌باشد. به عنوان مثال، ناودانی 10 سبک مطابق با استاندارد روسی GOST 8240 تولید می‌شود در حالی که ناودانی 10 سنگین از استاندارد DIN EN 1026-1 برای تولید استفاده می‌کند. این استانداردها معیارهای مختلفی را برای تولید و ویژگی‌های نهایی ناودانی‌ها در نظر می‌گیرند که ممکن است در کیفیت و مشخصات نهایی آنها تفاوت‌هایی ایجاد کنند.
فولاد حامیران؛ مرجع تخصصی ناودانی و استحکام سازه‌ها
در این مقاله به بررسی جامع ویژگی‌ها و کاربردهای ناودانی، به‌ویژه ناودانی 10، پرداخته شد. ناودانی به‌عنوان یکی از پروفیل‌های فولادی پرکاربرد در صنعت و ساختمان‌سازی، به دلیل ساختار U شکل و روش‌های متنوع تولید (نورد گرم، سرد و پرس)، انتخابی مطلوب برای تقویت سازه‌ها و کاربردهای صنعتی است. استانداردهای متفاوت مانند DIN و GOST، به تولید ناودانی‌ها در اندازه‌ها و وزن‌های مختلف می‌پردازند و تفاوت میان ناودانی‌های سبک و سنگین را تعیین می‌کنند. هر کدام از این استانداردها ویژگی‌ها و کیفیت متفاوتی را ارائه می‌دهند که به نیازهای مختلف پروژه‌ها و قیمت ناودانی‌ها نیز اثرگذار است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
