فولاد زنگ نزن آستنیتی که به فولاد غیرمغناطیسی یا فولاد نگیر نیز شناخته می‌شود، دارای ساختار کریستالی مکعبی است. این نوع فولاد به دلیل مقاومت بسیار خوب در برابر خوردگی، به یکی از مواد مقرون‌به‌صرفه و پرکاربرد برای استفاده‌های طولانی‌مدت در صنایع مختلف مانند پتروشیمی، فرآوری مواد غذایی و حمل‌ونقل تبدیل شده است.
جوشکاری فولاد زنگ نزن آستنیتی به ریزساختار خاص آن وابسته است. این فولاد که به سری 300 نیز معروف است، هنگام جوشکاری با روش جوشکاری قوسی تنگستن گازی (GTAW) چالش‌های ویژه‌ای به همراه دارد. یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که ممکن است رخ دهد، رسوب سختی و اعوجاج کاربید است. برای جلوگیری از این مشکلات، کنترل دقیق دما، سرعت مناسب و استفاده از پوشش گاز کافی اهمیت ویژه‌ای دارد.
جوشکاری فولاد زنگ نزن آستنیتی یکی از چالش‌های مهم در صنایع مختلف به شمار می‌رود، چرا که این نوع فولاد ویژگی‌های منحصر به فردی از جمله مقاومت بالا در برابر خوردگی و حرارت دارد. این خصوصیات آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای کاربردهای صنعتی و ساختاری تبدیل کرده است. اما از آنجا که این فولاد حساس به تغییرات دما است، دقت در جوشکاری برای جلوگیری از ترک خوردگی و آسیب به ساختار فلز ضروری است.
قیمت فولاد زنگ نزن آستنیتی تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نوع آلیاژ، ضخامت و شرایط بازار جهانی قرار دارد. نوسانات قیمت مواد اولیه و تقاضای بالا در صنایع مهمی چون خودروسازی و پتروشیمی، باعث می‌شود که قیمت فولاد زنگ نزن به طور مداوم تغییر کند. با این حال، در صورتی که جوشکاری فولاد زنگ نزن آستنیتی با رعایت دقت و اصول فنی انجام گیرد، محصول نهایی دارای دوام و مقاومت بالایی خواهد بود.
فولاد زنگ نزن آستنیتی به دلیل ترکیب شیمیایی خاص خود، یک رسانای ضعیف گرما است. وجود عناصر نیکل (6 تا 22 درصد) و کروم (16 تا 26 درصد) در ترکیب این فولاد، باعث افزایش مقاومت آن در برابر خوردگی و لکه‌پذیری می‌شود. علاوه بر این، عناصر دیگری مانند تیتانیوم و مولیبدن نیز به ترکیب این فولاد افزوده می‌شوند که باعث می‌شود واکنش آن در برابر گرما متفاوت از سایر انواع فولاد زنگ نزن باشد.
یکی از ویژگی‌های خاص فولاد زنگ نزن آستنیتی، سرعت بالای انبساط حرارتی آن در هنگام جوشکاری است. این ویژگی می‌تواند چالش‌هایی را در فرایند جوشکاری ایجاد کند و نیاز به دقت بالا در کنترل دما و تکنیک‌های جوشکاری دارد. برای جلوگیری از مشکلاتی مانند ترک خوردگی یا اعوجاج در حین جوشکاری، کنترل دقیق دما، استفاده از سرعت مناسب و انتخاب صحیح گازهای محافظ ضروری است.
به طور معمول، فولاد ضد زنگ آستنیتی برای جوشکاری با روش GTAW به منبع تغذیه DC نیاز دارد. جوشکاری این نوع فولاد مشابه جوشکاری آلومینیوم است، با این تفاوت که پیش از شروع جوشکاری باید هرگونه روغن، رنگ و آلودگی از سطح آن پاک شود.
با این حال، برخلاف آلومینیوم، نیازی به استفاده از برس سیمی برای تمیز کردن سطح قبل از جوشکاری نیست. اما توصیه می‌شود که پس از هر پالس جوشکاری، برای حذف اکسیدها از سطح فولاد، از برس سیمی استفاده کنید. برای این منظور باید از برس سیمی فولادی ضد زنگ که مخصوص این کار است، استفاده نمایید.
برای کاربردهای با مواد پایه ضخیم‌تر از گیج 18، استفاده از میله پرکننده توصیه می‌شود، البته این توصیه به طراحی اتصال بستگی دارد. به عنوان مثال، در جوشکاری گوشه‌های بیرونی ممکن است نیازی به میله پرکننده نباشد، اما در اتصالات داخلی استفاده از آن ضروری است.
در هنگام جوشکاری فولاد آستنیتی، مهم است که از فلز پرکننده‌ای استفاده شود که جوش آستنیتی ایجاد کند. در غیر این صورت، جوش ممکن است شکننده شده و استحکام لازم را نداشته باشد.
جوشکاری فولاد زنگ نزن آستنیتی ; راهنمای جامع از فولاد حامیران برای بهترین نتایج صنعتی
در نهایت، فولاد زنگ نزن آستنیتی به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی، حرارت و ویژگی‌های غیرمغناطیسی، یکی از پرکاربردترین مواد در صنایع مختلف است. با این حال، جوشکاری این فولاد به دلیل حساسیت آن به حرارت و انبساط حرارتی، نیازمند دقت و رعایت اصول خاصی همچون کنترل دقیق دما، استفاده از گاز محافظ مناسب و انتخاب فلز پرکننده صحیح است. توجه به این جزئیات می‌تواند از مشکلاتی مانند ترک خوردگی و اعوجاج جلوگیری کند. در صورت رعایت این اصول، جوشکاری درست فولاد زنگ نزن آستنیتی منجر به تولید محصولی با دوام و عملکرد بالا خواهد شد که در کاربردهای صنعتی و طولانی‌مدت اثربخشی بالایی دارد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
نام*
ایمیل*
وبسایت
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
Δ
صفحه نخست
محصولات
تلگرام
اینستاگرام
