پروفیل چیست ؟

پروفیل ها را می توان بدون درز یا جوش داده شده تولید کرد. پروفیل ها بدون درز در دو مرحله ساخته می شوند، مرحله اول شامل سوراخ کردن یک شمش و مرحله دوم شامل کشیدن این شمش توخالی به یک لوله تمام شده است. پس از این فرآیند، لوله می تواند از دستگاه نورد تنظیم عبور کند تا قطر مورد نیاز را به آن بدهد.

امروزه پروفیل های جوشی با جوش طولی عمدتاً با فرآیند های جوشکاری مقاومت الکتریکی یا با فرآیند جوش القایی ساخته می شوند که در شکل 1.12 نشان داده شده است.

 یک نوار یا صفحه توسط غلتک ها به شکل استوانه ای شکل می گیرد و به صورت طولی جوش داده می شود. لبه ها گرم می شوند به عنوان مثال. توسط مقاومت الکتریکی غلتک ها لبه ها را به هم فشار می دهند و در نتیجه جوش تحت فشار ایجاد می شود. قسمت بیرونی جوش بلافاصله پس از جوشکاری بریده می شود.

خواص مقاطع توخالی(پروفیل)

مقاطع توخالی از معمولا از فولاد ساخته می شوند که برای سایر مقاطع فولادی استفاده می شود، بنابراین در خواص مکانیکی که در استاندارد اورده شده است تفاوتی وجود ندارد.

مقاطع شکل‌ دهی سرد و جوش داده شده در EN 10219-1 BS آورده شده‌اند همانطور که گفته شد، الزامات EN 10210-1 و EN 10219-1 تقریباً یکسان هستند.

پروفیل ها را می توان با فولاد های خاص نیز تولید کرد، به عنوان مثال. فولاد با استحکام بالا، استحکام تسلیم تا 690 نیوتن بر میلی‌متر مربع یا بیشتر، فولاد های هوازدگی و فولاد با ترکیبات شیمیایی بهبود یافته یا خاص و غیره.

به طور کلی، طراحی اعضا بر اساس استحکام تسلیم است، زیرا سازه تحت بار ممکن است تغییر شکل بدهد. در سازه های استاتیکی نامعین، تسلیم اعضا یا تسلیم شدن در مکان های خاص، توزیع مجدد بارها را فراهم می کند. 

در این صورت ظرفیت تغییر شکل یا ظرفیت چرخش کافی مورد نیاز است. به عنوان مثال. یک عضو کششی ساخته شده از فولاد انعطاف پذیر می تواند شکننده باشد اگر سطح مقطع خاصی ضعیف شود، به عنوان مثال. توسط سوراخ ها به گونه ای که این مقطع قبل از تسلیم کل عضو از بین برود. بنابراین لازم است که ابتدا تسلیم اتفاق بیفتد. 

این نشان می دهد که نسبت تسلیم به مقاومت کششی نهایی نیز مهم است، به ویژه برای سازه هایی با توزیع تنش بسیار غیر یکنواخت، که وضعیتی است که در لوله ها رخ می دهد.

ابعاد و خواص مقطعی مقاطع توخالی سازه در استانداردهای ISO ISO 657-14  و ISO 4019 برای مقاطع توخالی سازه‌ای با فرم گرم و سرد به ترتیب آورده شده است.

استانداردهای ملی مختلفی در دسترس هستند که ممکن است شامل این اندازه ها و اندازه های دیگر باشد. در اروپا دو استاندارد قابل اجرا عبارتند از” EN 10210 مقاطع توخالی سازه ای گرم ساخته شده از فولادهای سازه ای غیر آلیاژی و ریزدانه ” و” EN 10219-2 مقاطع توخالی ساختاری جوش داده شده سرد از آلیاژ غیر آلیاژی “.

اکثر سازندگان مقاطع توخالی ساختاری تمام اندازه های نشان داده شده در این استانداردها را تولید نمی کنند. همچنین لازم به ذکر است که سایزهای دیگری که در این استانداردها گنجانده نشده اند، ممکن است توسط برخی از تولیدکنندگان تولید شوند.

تلورانس ها در ابعاد و شکل در ISO 657-14 و ISO 4019 به ترتیب برای مقاطع دایره ای و مستطیلی (شامل مربع) آورده شده است. مجدداً، استانداردهای ملی مختلفی نیز قابل اجرا هستند و ممکن است دارای تلورانس‌های مشابه باشند یا نباشند.

در اروپا، تلورانس ها در EN 10210-2 و EN 10219-2 به ترتیب برای بخش های گرم و سرد شکل می گیرند، به جداول 2.5a و 2.5b مراجعه کنید. اکثر تلورانس های ارائه شده در EN 10219-2 مانند EN 10210-2 است.

به دلیل تحمل جرم و طول اضافی، ممکن است تغییرات قابل توجهی بین استانداردهای ملی مختلف رخ دهد.

اگرچه بخش‌ های پروفیل های لوله، مربعی و مستطیلی شکلی هستند که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند. اشکال دیگر هم گاهی تولید می شوند.