منگنه های جراحی و نحوه استفاده از آن ها

منگنه های جراحی معمولاً در مراقبت های بهداشتی برای بستن طیف گسترده ای از زخم ها در طول جراحی استفاده می شوند. آنها با استفاده از استپلر جراحی در جای خود قرار می گیرند . منگنه ها از ورق آلیاژ های استیل مانند ورق استیل 316 و ورق استیل 304 ساخته شده اند، و این آلیاژ ها برای استفاده در بیماران مبتلا به آلرژی به فلز، به عنوان مثال به نیکل، مناسب نیستند، اما جایگزین هایی مانند پلاستیک وجود دارد. منگنه‌ها اغلب بجای بخیه‌ها استفاده می‌شوند، زیرا سریع‌تر هستند و ممکن است نتیجه دقیق‌تری داشته باشند.

در این مقاله، تاریخچه منگنه‌های جراحی و چگونگی تکامل این فناوری، کمک به توسعه تکنیک‌های جراحی مدرن، و همچنین اطلاعاتی درباره زمان استفاده از منگنه‌های جراحی و نحوه استفاده از آن‌ها را شرح می‌دهیم.

انواع مختلف منگنه های جراحی

منگنه‌های جراحی در طیف وسیعی از جراحی‌ها استفاده می‌شوند، و برای اهداف خاصی ، چه در حین برداشتن بخشی از یک عضو (رزکسیون)، چه در حین بریدن یک عضو یا بافت (قطع) یا ساختارهای اتصال به یکدیگر (آناستوموز) تخصصی می‌شوند. یک منگنه جراحی شامل بدنه منگنه، یک کارتریج / بارگیری مجدد با خطوط منگنه، یک سندان و یک مکانیسم شلیک است. جراح قبل از قرار دادن بافتی که باید بین فک‌های استپلر (شامل کارتریج و سندان) متصل شود، یک کارتریج سوزن منگنه را در منگنه بارگذاری می کند. سپس مکانیسم شلیک را فعال می کنند تا یک منگنه را در جای خود شلیک کنند. برخی از انواع منگنه‌ها دارای چاقویی هستند که در حین شلیک منگنه، بافت را قطع می‌کند.

جهت اطلاع از ورق آجدار آلومینیوم کلیک نمایید.

منگنه های جراحی توسعه تکنیک های جراحی پیچیده تری را امکان پذیر کرده اند و در عین حال زمان مورد نیاز برای جراحی را کاهش می دهند. آنها در طیف وسیعی از اندازه ها و نسخه ها موجود هستند تا استفاده آسان را فراهم کند. منگنه‌های جداکننده جراحی نیز در صورت لزوم برای برداشتن منگنه‌ها در دسترس هستند.

منگنه های برش خطی  در برداشتن و برش اندام ها و/یا بافت ها در جراحی های شکم، قفسه سینه و اطفال و همچنین زنان و زایمان استفاده می شود. آنها برای آناستوموز موثر طراحی شده‌اند و یک چاقو در بدنه منگنه تعبیه شده است تا امکان برش و همچنین اتصال بافت‌ها و اندام‌ها را فراهم کند.

منگنه یا استپلر های حلقوی در جراحی های عمومی و همچنین جراحی قفسه سینه، جراحی چاقی و جراحی کولورکتال استفاده می شوند. آنها طوری طراحی شده اند که آناستوموزهای انتها به انتها، پهلو به انتها و پهلو به پهلو را فعال می کنند و همانطور که از نام آن پیداست، منگنه ها را به شکل دایره ای متشکل از دو حلقه متحدالمرکز قرار می دهند.

انواع مختلف منگنه های جراحی

نشت داخلی ناشی از بخیه زدن بد روده یکی از عوامل مؤثر در میزان مرگ و میر پس از جراحی است. منگنه های جراحی انقلابی در از بین بردن خطر این موضوع بوده است. آنها ممکن است در بدن باقی بمانند و بعید است که مشکلی برای بیمار ایجاد کنند.

با این حال، منگنه های جراحی برای همه جراحی ها مناسب نیستند و استفاده از نوع نادرست آن می تواند عواقب جدی داشته باشد. به همین دلیل است که اندازه‌ها و شکل‌های مختلفی برای سازگاری با انواع و شرایط  بافت‌های مختلف ایجاد شده‌اند. این خلاصه ای از رایج ترین انواع منگنه است.

منگنه های حلقوی

منگنه های حلقوی، که گاهی اوقات به عنوان دستگاه های EEA شناخته می شوند، معمولاً هنگام اتصال رگ به کناره یک رگ بزرگتر استفاده می شوند، فرآیندی که به آناستوموز انتها به انتها معروف است. آناستوموز انتها به انتها پس از برداشتن روده که برای برداشتن بخش بیمار روده بزرگ انجام شده است انجام می شود و منگنه های حلقوی روش ترجیحی برای بستن زخم ها هستند. منگنه های دایره ای شکل نیز در آناستوموز مری معده دهانه رحم به دنبال حذف سلول های سرطانی در ناحیه مورد استفاده قرار می گیرند. این روش نسبت به بخیه زدن محبوب تر می شود زیرا منگنه های دایره ای می تواند به معنای زمان جراحی کوتاه تر باشد.

منگنه لاپاراسکوپی

منگنه های لاپاراسکوپی برای استفاده در جراحی لاپاراسکوپی اقتباس شده اند . آنها بلندتر و نازک تر از منگنه های مورد استفاده در منگنه های حلقوی هستند به طوری که می توان آنها را به راحتی از طریق پورت های تروکار دستکاری کرد و برای آناستوموز انتها به سمت استفاده می شود. جراحی لاپاراسکوپی نسبت به روش های جراحی سنتی کمتر تهاجمی است و منگنه های لاپاراسکوپی در بافت بدن بیمار باقی می ماند. آنها برای طیف وسیعی از انواع جراحی، از جمله برداشتن کبد، برداشتن کلیه مبتلا به سرطان و جراحی گاستروپلاستی استفاده می شوند.

منگنه های تیتانیوم

به طور معمول فولاد ضد زنگ ماده ای است که در منگنه کردن پوست و گیره ها استفاده می شود، اما تیتانیوم به دلیل انعطاف پذیری، استحکام و وزن سبک به طور کلی برای جراحی های داخلی ترجیح داده می شود. انجمن بین‌المللی تیتانیوم ادعا می‌کند که تیتانیوم کمتر باعث واکنش سیستم ایمنی بیمار می‌شود و به راحتی به استخوان و بافت می‌چسبد. منگنه های تیتانیوم تیتانیوم خالص نیستند و تمام مواد منگنه جراحی شامل درصد مشخصی از نیکل هستند. این بدان معنی است که باید مشخص شود که آیا یک بیمار به نیکل حساسیت دارد یا خیر که در این صورت، قبل از اقدام به جراحی، باید در مورد عوارض جانبی احتمالی با جراح صحبت شود.

جهت اطلاع از قیمت لوله گالوانیزه کلیک نمایید.

انتخاب مناسب ترین روش برای بستن زخم

• بخیه

هنگامی که بیمار بخیه می زند، از نخ های ابریشم، نایلونی یا پلی پروپیلن برای دوختن پوست برای بستن زخم استفاده می شود. معمولاً بخیه‌ها برای چند روز باقی می‌مانند تا زخم به اندازه‌ای بهبود یابد که بتوان آن‌ها را برداشت، اما گاهی از بخیه‌های مصنوعی یا حیوانی قابل جذب استفاده می‌شود که ترکیب آن ها به مرور زمان به‌طور طبیعی توسط بدن شکسته می‌شود. بخیه های قابل جذب معمولاً به عنوان بخشی از بسته شدن زخم چند لایه استفاده می شوند، زمانی که برداشتن آنها دشوار است، زیرا در سطح بافت عمیق قرار دارند.

منگنه ها اغلب برای بستن پارگی های عمیق در مواقعی که استفاده از بخیه دشوار یا ناخوشایند است استفاده می شود. علاوه بر جراحی، ممکن است برای زخم‌های روی شکم، ساق پا، بازو، پوست سر یا پشت نیز استفاده شود، اما برای استفاده در گردن، پا یا صورت توصیه نمی‌شود.

جایگزین های دیگر برای بستن زخم، نوارهای جراحی و چسب های بافتی هستند. اینها نوآوری های نسبتاً مدرنی هستند و اداره داروی فدرال تنها در 20 سال گذشته حمایت از استفاده عمومی از چسب های بافتی را آغاز کرده است. (اگرچه اولین استفاده موفقیت‌آمیز از چسب بافت در سال 1959 بود.) بنابراین آزمایش‌های بالینی فقط برای چند دهه گذشته در دسترس هستند، با اولین کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که استفاده از چسب‌های بافتی در پارگی‌های صورت کودکان را بررسی می‌کرد، در سال 1993 انجام شد.

• چسب های بافت

چسب‌های بافتی برای پارگی‌های با کشش کم و همچنین برای استفاده در زیر گچ‌ها و آتل‌ها یا هنگام مواجهه با پوست شکننده بهترین مناسب هستند. ویژگی های اصلی چسب های بافتی عبارتند از:

تسلط بر آن آسان

نیازی به برداشتن چسب نیست

هیچ استفاده ای از سوزن نیست

یک سد میکروبی برای محافظت از زخم باقی می گذارد

احتمالاً نسبت به روش های دیگر درد کمتری دارد و نتیجه راحت تری می دهد

استحکام کششی کمتری دارد و خطر شکستگی را افزایش می دهد

در برابر رطوبت مقاومت کمتری دارد

برخی از بیماران ممکن است دچار واکنش پوستی شوند

• نوار جراحی

نوار جراحی  برای پارگی های با کشش کم همچنین برای استفاده در زیر گچ ها و آتل ها و برای پوست شکننده مفید است. همچنین ارائه پشتیبانی اضافی برای برداشتن بخیه و منگنه مفید است. ویژگی های اصلی نوار جراحی عبارتند از:

تسلط بر آن آسان است

نیازی به استفاده از سوزن نیست

ممکن است نسبت به روش های دیگر درد کمتری داشته باشد و نتیجه راحت تری به همراه داشته باشد

به صرفه است

واکنش های پوستی نادر است، اگرچه برخی از بیماران آن را گزارش می کنند

استحکام کششی کمتری دارد

ممکن است برای برداشتن آن به یک دستگاه تخصصی نیاز باشد

نوار ممکن است قبل از بهبود کامل زخم از بین برود

زخم باید خشک نگه داشته شود زیرا نوار در برابر رطوبت مقاوم نیست

تفاوت بخیه و منگنه جراحی

با پارگی‌های عمیق، هر روشی که استفاده شود، مقداری جای زخم ایجاد می‌شود، اما بخیه‌ها و منگنه‌ها نتایج زیبایی قابل مقایسه‌ای دارند و این نباید عاملی در تصمیم‌گیری برای انتخاب باشد. به طور کلی این مورد را متخصصان پزشکی بر اساس تجربه شخصی، سطح مهارت و ترجیحات خود انتخاب می کنند، اما چند ویژگی دیگر وجود دارد که هنگام مقایسه بخیه ها با منگنه ها باید در نظر داشت:

یادگیری نحوه استفاده از استپلرها آسان است، اگرچه ممکن است با به روز شدن فناوری، آموزش بیشتری لازم باشد.

منگنه ها معمولا راحت تر از بخیه ها برداشته می شوند

منگنه ها امکان بسته شدن سریع زخم را دارند و تا چهار برابر سریعتر از بخیه زدن هستند

معمولاً التهاب کمتری با منگنه وجود دارد و خطر عفونت/واکنش کمتری وجود دارد

منگنه ها به یک ابزار تخصصی برای حذف نیاز دارند

منگنه ها معمولاً به دو متخصص مراقبت های بهداشتی برای تجویز آنها نیاز دارند: یکی برای استفاده از فورسپس برای تراز کردن دو بافت که باید به هم متصل شوند و دیگری منگنه ها را قرار می دهد. بسیار مهم است که بافت ها در محل مناسبی قرار گیرند تا بهبودی بهینه انجام شود.

جهت اطلاع از قیمت ورق گالوانیزه کلیک نمایید.

برخی از بیماران ممکن است با مفهوم منگنه کردن مشکلات روانی داشته باشند، بنابراین در صورت ترجیح دادن به منگنه ها، ممکن است نیاز به حمایت بیشتری داشته باشند.

بخیه ها دارای سابقه طولانی استفاده و سابقه ایمنی اثبات شده هستند

بخیه ها را می توان با قیچی معمولی برداشت

بخیه ها فقط به یک پزشک متخصص برای بستن زخم نیاز دارند

بخیه ها ارزان تر از منگنه ها هستند

وقتی نوبت به انتخاب منگنه‌ها به جای بخیه می‌رسد، نگرش‌ها دائماً در حال تغییر است زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که کدام رویکرد برای هر موقعیتی مناسب‌تر است. به عنوان مثال، جراحان به دلیل سرعت و سهولت استفاده از مواد منگنه پس از سزارین، تمایل به استفاده از منگنه‌ها را داشته‌اند.